علم و دین را مقابل هم قرار ندهیم + فیلم

 

 

کرونا یک مصیبتی برای مردم جهان است؛ سبب شد عده‌ای از عزیزان ما کشته و بیمار شوند، گرچه در کنار این مصیبت‌ها فوایدی هم وجود داشت. از جمله اینکه واکسن کرونا سبب پیشرفت علم شد؛ مسئله نظافت، پاکیزگی و تمیزی به عنوان یک اصل پذیرفته شد و فرهنگی برای مردم ایجاد شد که در آینده سبب خواهد شد تا بیماری‌های کمتری رخ دهد. به خصوص با دستورالعمل‌هایی که وزارت بهداشت اعلام کرده است. باید فرهنگ رعایت بهداشت و نظافت همگانی را به عنوان یک فرهنگ خوب بپذیریم و آن را حفظ کنیم.

 

 

همچنین همدلی‌های مؤمنانه‌ای را که ایجاد کرد که باید حفظ و تقویت شود؛ البته نباید رویکرد زیاد مردم به فضای مجازی را هم از یاد ببریم؛ شاید قبل از این توجه کمتری وجود داشت، ولی اکنون دولت الکترونیک توسعه یافته و نهادهای مختلف به این رویکرد گرایش بیشتری پیدا کردند. همه باید با زندگی جدید آشنا شویم و به بهترین وجه بهره ببریم.

 

 

آنچه بلد هستم انجام می‌دهم و هر مقدار هم که نمی‌دانم از عزیزان کمک می‌گیرم.

 

 

عقیده دارم با علم نمی‌توان مبارزه کرد؛ علم روز به روز ترقی پیدا می‌کند و با این رشدی که دارد اگر جلوی آن بایستیم ضرر خواهیم کرد؛ باید از علم به بهترین وجه استفاده کنیم؛ دشمنان هم از فضای مجازی بهره می‌برند و ما هم باید بهره ببریم؛ وزیر ارتباطات چندی قبل دیداری با بنده داشتند و بنده پرسیدم چه مقدار می‌توانیم فضای مجازی را محدود کنیم؟ ایشان گفت که هرقدر محدود کنیم موقتاً ممکن است جواب دهد، ولی به صورت دائمی امکان‌پذیر نیست و دست بالای دست بسیار است و ابزاری ایجاد می‌شود که با فیلترینگ ما مقابله می‌کند کما اینکه الان هم وجود دارد. پس باید بهتر بهره بردن را فرابگیریم.

 

 

معمولاً فعالیت‌های پژوهشی را در تعطیلات انجام می‎دهم، زیرا در ایام درس و بحث خیلی موفق به کارهای پژوهشی نمی‌شوم. این ایام بهترین فرصت برای بنده است تا به انس بیشتر با قرآن و مباحث فقهی و اصولی بپردازم.

 

 

این حرف‌ها در همه خانه‌ها مطرح است و ما هم داریم، ولی مخصوصاً در نوروز امسال باید مراقب سلامتی، حفظ جان و مشکلات بیماری بود و دستورالعمل‌های بهداشتی را رعایت کنیم.

 

 

کار من در ایام تعطیل پرداختن به فعالیت‌های علمی و تحقیقی است، ولی معتقدم متدینین باید بیشتر از فضاهای عمومی استفاده کنند و صحنه را خالی نکنند. نباید تصور کنند که فضای طبیعت و بوستان‌ها برای آنها نیست؛ متدینینی باید حضور فعال‌تر داشته و احکام دینی را برای مردم بازگو کنند و فضای معنوی را در این محیط‌ها توسعه دهند.

 

معاشرت نیکو سبب جذب دیگران می‌شود. به خصوص اینکه باید قول و فعل ما با یکدیگر تطابق داشته باشد؛ زیرا مردم به عمل انسان بیشتر از قول او توجه می‌کنند. گرچه ممکن است در این مسیر برخی حرف‌های نادرستی هم بزنند، ولی باید تحمل کنیم و این تحمل هم عبادت است.

 

 

 

خانواده پدری من روحانی و علاقه‌مند به روحانیت بودند، ولی اقوام و فامیل‌هایم مخالف روحانی شدن من بودند؛ گرچه خودم هم دوست داشتم و پدر هم موافق بودند؛ در همان زمان که وارد حوزه شدم، بیرون از منزل من را مسخره می‌کردند. در زمان شاه با مشکلات زیادی روبرو بودیم و حتی وقتی به نانوایی می‌رفتیم بچه‌ها مسخره ما را می‌کردند. شاید از صد نفر یک نفر توصیه نمی‌کرد که طلبه شوید؛ روحانیت هم مساوی با فقر و فلاکت بود. تصور هم این بود که یک طلبه و روحانی نباید پارک و تفریح برود و فقط باید مشغول درس و بحث و عبادت باشد.

 

 

توصیه کلی من به تمام جوانان این است که باید به آنچه عشق و علاقه دارد و با دین مخالفتی ندارد، بپردازند. اجبار و زور نیز نتیجه ندارد؛ مکرر دیده‌ام کسانی که مجبور به کاری شده‌اند و ثمر و نتیجه‌ای نگرفتند؛ والد ما دوست داشتند که برادران بنده هم وارد طلبگی شوند، ولی بعد از یکسال همه آن را رها کرده و وارد رشته‌هایی شدند که دوست داشتند و دکتر، مهندس و استاد شدند. 

 

 

بله، مسلماً.