اولین قدم در مسیر یک پیاده‌روی
گروه فرهنگی ــ قطعی مداوم برق، پذیرایی بی‌نظیر میزبانان عراقی، ایست‌های بازرسی فراوان در جاده‌ها از مهمترین نکات مورد توجه در همایش اربعین حسینی امسال است.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، زیارت اربعین آرزوی بسیاری از دوست‌داران اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) است. این روزها بر خلاف سال‌های گذشته با برداشته شدن ویزای عراق بسیاری از زائران زودتر از فرا رسیدن اربعین حسینی سفر زیارتی خود به عتبات‌عالیات را آغاز کرده‌اند. براساس آمار رسمی تا ۱۴ مهر بیش از یک میلیون نفر به زیارت عتبات تشرف یافته که حکایت از افزایش ۸۰ درصدی نسبت به سال گذشته دارد. از ۱۴ مهر به جز چند موکب در استان سمنان و بعد از آن در همدان تا مرز مهران، بقیه موکب‌ها غیرفعال و یا در حال آماده‌سازی بودند. شامگاه 14 مهرماه به شهر مرزی مهران رسیدیم، شب را در آنجا ماندیم و صبح روز بعد راهی عراق شدیم.
راننده ای که با او همراه شدیم در بین راه از خاطراتش می‌گفت. از مین‌های به جا مانده و داغی که با از دست دادن مادرش به خاطر انفجار آن بر گوشه جگرش مانده بود. از زندگی و مهاجرت همشهریانش گفت و حسرتی که در چهره‌اش پیدا بود. نیت کرده بود تا زمانی که سفر کربلا رایگان نشود به زیارت نرود و وقتی ویزای عراق را برداشتند با خودرو شخصی خود به زیارت امام حسین(ع) مشرف شد.
در مرز چندین کیلومتر صف کامیون‌های پر از اقلام موکب‌های ایرانی در حال انتظار برای عبور از مرز بودند. بعد از عبور از مرز در حالی که برخی شایع کرده بودند مرز مهران بسته شده، با پرداخت ۱۲۰ هزار تومان به سمت کاظمین حرکت کردیم. می‌گفتند کاظمین و بغداد امنیت ندارد، اما الحمدالله هیچ مشکلی نداشت. بر خلاف تبلیغات منفی و نبود امنیت در بغداد و کاظمین هیچ مشکل خاصی از ۱۴ مهر تا ۱۵ مهر که در آن منطقه حضور داشتیم مشاهده نشد و سیل زائران برخلاف سال‌های قبل افزایش چشمگیری داشت.
سمت باب‌القبله و باب صاحب‌الزمان(عج) مملوء از جمعیت بود، به طوریکه دفتر امانات موبایل حرم مطهر عتبه کاظمین دیگر جوابگوی زائران نبود.
تفاوت سفر اربعین امسال با سال‌های دیگر در این است که کودکان ۳ و ۵ ساله‌ام با من همراه هستند و مرا به کرات یاد صحنه‌های کربلا و اسارت خاندان اهل‌بیت(ع) می‌اندازند. سفر با کودکان شاید شیرینی خاصی داشته باشد، اما اضطراب و نگرانی خاصی نیز دارد، وقتی از مسیر راه خسته می‌شوند، نوازش شده و تداعی آن با... ، امان از اسارت...
بعد از زیارت عتبه کاظمین، شب را در منزل حاج جبار، یکی از دوستان عراقی اقامت کردیم، از راه که رسیدم اول از همه سراغ اینترنت را گرفتم، اما گویا به دلیل اغتشاشات اخیر در عراق قطع شده بود.
صبح روز بعد از کاظمین به سمت نجف راه افتادیم و بعد از ۴ ساعت به علت وجود ایست و بازرسی‌های زیاد به نجف رسیدیم. به دلیل ایجاد امنیت در بین راه، اکثر خودروهای عبوری با دستگاه xray اسکن می‌شدند.
با استقرار در نجف مورد استقبال یک خانواده عراقی قرار گرفته و در منزل ایشان اسکان کردیم. پس از کمی استراحت راهی حرم شدیم، آن روزها حرم خیلی شلوغ نبود و به راحتی توانستیم یک دل سیر زیارت کنیم.
صبح روز ۱۷ مهر با پای پیاده راهی کربلا شدیم، بر خلاف تصورمان، ازدحام جمعیت به قدری زیاد است که تمام محاسباتمان را برای خلوت بودن مسیر به هم می‌ریزد و در حالی که ایرانی‌ها خدماترسانی خودشان را تازه آغاز کرده بودند، اما عراقی‌ها به رسم میزبانی هرساله چند پله جلوتر بودند.
دمای هوای این روزهای عراق، بالای 40 درجه و طاقت فرساست. نماز را در موکب عراقی‌ها اقامه می‌کنیم، نفسی چاق کرده و با شستن سر و روی خود، بار دیگر راهی مسیر می‌شویم.
بعد از استراحت در عمود ۱۴۷ داخل شهر نجف دوباره حرکت خود را آغاز می‌کنیم، با توجه به وضعیت آب و هوایی و امکان بارندگی، پوششی از نایلون همراه خود برداشتیم. بعد از طوفان، باران رگباری آغاز شد و در عرض چند دقیقه تمام کوچه و خیابان‌ها پر از آب شد، در حالیکه باران‌زده و سرتاپا خیس شده بودیم، سوار وانت شدیم و به منزل یکی از دوستان عراقی رفتیم و میزبانی آنان ما را شرمنده کرد. پس از اینکه لباس‌هایمان را شستند سفره‌ای پهن کرده و از ما پذیرایی مفصلی کردند، صبح روز بعد نیز با خودرو ما را به مسیر جاده اصلی رساندند تا دوباره پیاده‌روی به سمت کربلا را آغاز کنیم.
قطعی مداوم برق در اوج ساعات مصرف و گرمای شدید هوا، یکی از مشکلات مداوم موکب‌ها و شهرهای زیارتی است، از طرفی روشن کردن ژنراتورها تنها پنکه‌ها را راه می‌اندازد و جوابگوی برق مصرفی کولرها نیست.
روز دوم پیاده‌روی را آغاز کردیم، بین راه موکب‌هایی را دیدیم که به علت طوفان شب گذشته تخریب شده بودند و میزبانان زائران در تلاش و تکاپو برای راه‌اندازی مجدد و آغاز پذیرایی از زائران بودند.
خبرنگار اعزامی ایکنا به عتبات عالیات؛ علی‌اکبر ملکی
ادامه دارد...
