هیاهویی برای هیچ/ کسی از هنر آیینی حمایت نمی‌کند

به گزارش ایکنا، مدتی است که اجرای یک نمایش بزرگ آیینی در بوستان ولایت تهران آغاز شده و مورد استقبال عموم مردم قرار گرفته است. نمایش «تنهاتر از مسیح» به کارگردانی حسن بزرا و تهیه‌کنندگی علی اسماعیلی هر شب در دو سانس در بوستان ولایت اجرا می‌شود. این نمایش درباره وقایع عاشورا، اسرای کربلا و مدافعان حرم حضرت زینب(س) است که با جلوه‌های ویژه و خاص در حال اجراست.

حسن بزرا، کارگردان این نمایش در گفت‌‌وگو با ایکنا درباره این نمایش اظهار کرد: تنهاتر از مسیح، سال گذشته نیز اجرا شد و خوشبختانه مورد اقبال عموم قرار گرفت، قرار بود  این اثر امسال در مسیر پیاده‌روی نجف ـ کربلا در ایام اربعین اجرا شود که متأسفانه به دلیل مسائل مالی  این اقدام میسر نشد و این نمایش هر شب در بوستان ولایت تهران به صورت میدانی اجرا می‌شود.

وی درباره این اثر گفت: مدت زمان این نمایش ۷۰ دقیقه است. محتوای این اثر نسبت به سال گذشته از نظر فرم و محتوا ارتقا یافته و همچنین به لحاظ جذابیت‌های بصری و شرایط خاص نیز نمایش را به لحاظ کیفی ارتقا دادیم. تماشاگران این اثر با سه بعد روبرو، چپ و راست با دکور و بازیگران مواجهند. تنهاتر از مسیح در هر شب و در دو سانس نزدیک به ۱۰ هزار تماشاگر دارد.

بزرا درباره محتوای نمایش توضیح داد: اتفاقات قبل از واقعه کربلا، ورود مسلم و شهادتش در کوفه، شهادت امام حسین(ع) و یارانش در کربلا، وقایع اسرای عاشورا و در نهایت نیز قصه مدافعان حرم و مزار حضرت زینب(س) به صورت خلاصه‌ در این نمایش روایت می‌شود.

 

استفاده از فرم سایه در نمایش «تنهاتر از مسیح»

وی با بیان این‌که در «تنهاتر از مسیح» از فرم سایه استفاده شده است، توضیح داد: این سایه‌ها روی پرده‌های سفید انداخته می‌شوند و با کم رنگ شدن نور فضای مسقف بوستان ولایت، تماشاگر را جذب خود می‌کند. ۴۰۰ نفر ما را در اجرای این نمایش یاری می‌کنند که از سربازان ارتش جمهوری اسلامی ایران‌اند، البته آن‌ها به صورت داوطلبانه در این اثر حضور دارند و امسال نیز در مدت زمان یک هفته‌ای برای اجرای این اثر آماده شدند.در این نمایش به دنبال بازیگر لاکچری یا حرفه‌ای، تئاتر یا سینما نبودیم زیرا اصلاً نیازی به این کار نداشتیم.

بزرا، با بیان اینکه مؤسسه ققنوس تحت حمایت سازمان فرهنگی رسانه‌ای اوج متولی این اثر است تأکید کرد: برای این نمایش بلیت نمی‌فروشیم هر چند که ارزش بلیت آن پنجاه هزار تومان برآورد شده، اما این اثر در قالب نذر فرهنگی ارائه می‌شود و هر فرد و گروهی که بتواند به لحاظ مالی از آن حمایت می‌کند.

 

وی ادامه داد: تنها ارگان و سازمانی که آثار میدانی را حمایت می‌کند و مخاطب عظیمی هم دارد سازمان اوج است. ما در مراکز دیگر چنین چیزی را نمی‌بینیم و در سایر نهاد‌های فرهنگی که برای این کار بودجه هم دارند، خروجی قابل توجهی مشاهده نمی‌شود، بنابراین در این شرایط و با دست خالی انجام چنین پروژه‌ای بسیار دشوار است.

 

وی درباره اشاعه نذر فرهنگی اظهار کرد: ماهیت نذر فرهنگی باید برای جامعه تبیین شود که کنار سایر نذر‌های محرم و صفر در در حوزه فرهنگ و هنر هم انجام شود و از این طریق آثار فرهنگی در معرض دید مخاطبان قرار گیرد. مخاطبان عموماً برداشت اشتباهی درباره آثار مذهبی دارند و معتقدند که آثار مذهبی با بودجه‌های کلان تولید می‌شوند، درصورتی‌که واقعاً اینطور نیست، زیرا وزارت فرهنگ و ارشاد، حوزه هنری، سازمان تبلیغات و نهادهای دیگر مشارکتی در این گونه آثار ندارند.

 

تخصیص بودجه به نمایش‌های دینی

این کارگردان تئاتر تأکید کرد: در کشوری که دغدغه‌های دینی وجود دارد، بودجه فرهنگی باید در این مسیر هم صرف شود. نباید فقط نهادهای خاص همچون مؤسسه اوج، سپاه و ارتش در این زمینه ورود کنند. شاید این نهاد‌ها هم نتوانند که بیش از سالی یکی دو اثر را حمایت کنند. امیدواریم به همت علاقه‌مندان به آثار مذهبی بتوان برای اشاعه این آثار اقدام کرد. 

 

وی درباره مخاطبان این نمایش اظهار کرد: خوشبختانه این نمایش طیف خاصی از مخاطبان را دربرنمی گیرد، بلکه از همه طیف‌ها و طبقات اجتماعی تماشاگر برای این اثر وجود دارد و می‌توان اینگونه استناد کرد که این اثر برای مخاطبان خاکستری و عام جامعه جذابیت دارد. استقبال عمومی از این اثر برایمان خوشایند است و خدا را شاکرم که هر تماشاگری از مجلس اباعبدالله (ع) راضی خارج می‌شود.

 

برزا در پایان تصریح کرد: این نمایش به لحاظ فرم از نمایش‌های میدانی بهزاد بهزادپور اقتباس شده است که در سال‌های گذشته نمایش «شب آفتابی» را در همین فرم اجرا می‌کرد و من هم افتخار دستیاری او را داشتم. این نمایش نو و بدیع است و از فرم آثاری مانند «فصل شیدایی» و «ستاره صبح» الگوبرداری کرده است و به لحاظ جلوه‌های بصری و نورپردازی یک کار تیمی قوی است که پس از هفت ـ هشت سال تجربه کاری به مرحله پختگی رسیده‌اند، البته این سبک چندان در ایران مرسوم نیست و دوستانی که در این اثر کنار هم قرار گرفته‌اند به عشق اباعبدالله در این اثر حضور دارند. 

گزارش تصویری این نمایش را اینجا ببینید. 

 

گفت‌و‌گو از داوود کنشلو