بازنمایی قرآن از فاطمه(س) فراتر از شخصیت حقیقی حضرت است / آماده‌سازی برای دفاع از ولایت

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا زیبایی‌نژاد، رئیس مرکز تحقیقات زن و خانواده امروز، 26 بهمن‌ماه در نشست علمی «بازنمایی صدیقه کبری(س) در متون اسلامی» در حوزه خواهران گفت: آیات قرآن در مورد آن حضرت ناظر به شخصیت حقیقی ایشان است، اما به نظر بنده قرآن فراتر از شخصیت حقیقی آن حضرت قصد داشته تا مسئله‌ای را بازگو کند.

وی افزود: فارغ از نقش حقیقی که آن حضرت داشته و مورد توجه خدا بوده، می‌توانیم این وجه را هم تصور کنیم که قرآن، فضایی را برای حضرت ایجاد کرد تا بتوانند مرزبندی تاریخی خود را انجام و جریان‌سازی تاریخی داشته باشند.

زیبایی‌نژاد اظهار کرد: گویا قرآن و پیامبر نمایی از شخصیت آن حضرت را بیان داشتند که ایشان را به محور تخاصم و مرزبندی تبدیل کنند، لذا آن اتفاقی که باید رقم بخورد، در دوره محدود زندگانی حضرت بعد از وفات پیامبر(ص) رقم خورده است.

زیبایی‌نژاد با اشاره به اینکه قرآن، مزد رسالت پیامبر(ص) را تنها مودت فی القربی ذکر کرده است، افزود: قرآن فرموده «مودة فی القربی» و نه مودة قربی؛ تفسیر زمخشری این است که یعنی من از شما محبت به خویشان را طلب نمی‌کنم، بلکه انحصار محبت خالصانه به آنان را می‌خواهم و اینکه این خاندان، محور دوستی شما باشند.

وی با بیان اینکه در تفسیر المنار هم دوستی همراه با متابعت در مورد مودة فی القربی ذکر شده است، افزود: روایات اهل سنت اشاره کرده است که منظور از ذی القربی، علی، فاطمه و دو فرزند ایشان هستند؛ حسکانی چند روایت بیان کرده که منظور 5 تن است؛ برخی مفسران اهل سنت امام علی(ع) را قید نکرده‌اند، ولی شخصیت زهرا شخصیت محوری این آیه است.

رئیس مرکز تحقیقات زن و خانواده حوزه خواهران تصریح کرد: همچنین در بحث اعطای حق ذی القربی، قدر متیقنی که وجود دارد، وجود نورانی حضرت صدیقه(س) است. همچنین در آیه تطهیر هم این مسئله نمود دارد؛ یعنی قرآن سرمایه اجتماعی برای آن حضرت ساخته که فراتر از شخصیت واقعی بتوانند نقش‌آفرینی کنند و نگاه‌ها به سمت آن حضرت براساس طراحی نظام ربوبی جلب شود و در پرتو همین مسئله، آن حضرت مرزبندی امامت از خلافت را تبیین کردند.

مدیر مرکز تحقیقات زن و خانواده حوزه علمیه خواهران با بیان اینکه در قرآن بیان شده که زیر بار ولایت کسانی که خدا بر آنان غضب کرده نروید، تصریح کرد: از طرفی در سوره حمد هم بر عدم تبعیت از صراط «مغضوب علیهم» تأکید شده که تنها تطبیق بر یهود و مسیحیت به عنوان مصداق ندارد.

وی اظهار کرد: امام علی(ع) فرمودند که مومنان مکلف هستند که مغضوب علیهم را بشناسند و زیر بار حاکمیت آنان نروند.

وی اضافه کرد: خداوند در قرآن کریم سه اقدام کرده است؛ اشاره به فاطمه(س) در برخی آیات دارد، همچنین اشاره به خلافت پیامبر و اولیاء الله و به اینکه مومنان باید اوامر پیامبر را مانند اوامر خدا بدانند کرده است، از طرفی هم بر مبنای برخی روایت، بیان شده که ایذاء پیامبر، ایذاء خدا و ایذاء فاطمه ایذاء رسول الله است.

وی افزود: پیامبر رابطه ملاطفت‌آمیز با حضرت زهرا و احترام ویژه به آن حضرت را فراتر از شخصیت واقعی داشته‌اند؛ یعنی خواسته‌اند که علامت سؤال روی شخصیت آن حضرت بیاید و دیگران متوجه او برای نقش‌آفرینی آینده شوند. پیامبر در هنگام مواجهه با حضرت، بلند شده و قدم جلو می‌گذاشتند تا اهمیت زائدالوصفی برای آن حضرت داشته باشند و آیه تطهیر هم صرفاً تجلیل از یک شخصیت بزرگوار نیست. مجموعه ابن عوامل حکایت از برنامه‌ریزی برای آینده آن حضرت دارد.

زیبایی‌نژاد تصریح کرد: شیخین می‌دانستند که روایات غضب از ذهن مردم پاک نشده و هزینه مواجهه با آن حضرت بالا و زیاد است، زیرا در نزد مردم، آنها مصداق غضب الله خواهند شد و آنها چون می‌خواستند خود را از برچسب «مغضوب علیهم» مبرا کنند، در اواخر عمر آن حضرت به دیدار ایشان آمدند، نه اینکه واقعا توبه واقعی کرده باشند؛ حضرت هم جواب سلام آنان را با اینکه واجب بود، ندادند و حتی زنان آنان هم به تبعیت از فاطمه(س) جواب سلام آنان را ندادند.