در دعای افتتاح آمده است: «عَتَبْتُ بِجَهْلِي عَلَيْكَ، وَ لَعَلَّ الَّذِي أَبْطَأَ عَنِّي هُوَ خَيْرٌ لِي، لِعِلْمِكَ بِعَاقِبَةِ الْأُمُورِ، از روى نادانى بر تو عتاب ورزيدم، با آنكه شايد به تأخير افتادن روا شدن حاجتم برايم بهتر باشد، چه تو به سرانجام امور آگاهى». آیتالله حقشناس درباره این فراز میگوید: عتاب میکنیم به پروردگار، که چرا حاجت ما را نداده! پروردگار این صحنهها را زیاد دیده است.، به آن چیزی که تأخیر افتاده، مصلحت من و توست. ما معصوم که نیستیم.