ماه رمضان؛ بهترین فرصت تخلیه باورهای پوچ + فیلم

 

یکی از فواید روزه‌داری که به عنوان حکمت روزه در تفسیر بیان راجع به آن بحث شده آن است که انسان در این ماه عزیز، خودش را پیدا می‌کند. انسان در اثر غفلت و بی‌توجهی‌ها، خودش را گم می‌کند. من خیلی روی آیه 19 سوره حشر تأمل کردم که می‌فرماید: «لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ؛ و مانند آنان نباشید که به کلی خدا را فراموش کردند، خدا هم (حظّ روحانی و بهره ابدی) نفوس آنها را از یادشان برد، آنان به حقیقت بدکاران عالم‌اند». ای کاش انسان فقط خودش را گم گند، اما متأسفانه خدا را هم گم می‌کند.

 

انسان زمانی‌‌که حس کرد گم شده است، سعی می‌کند آن را پیدا کند، اما اگر فراموش کند هیچ وقت به یادش نمی‌آید. این نکته‌ای بسیار عمیق است؛ بنابراین باید حواسمان بسیار جمع باشد که در سنین نوجوانی، جوانی و میانسالی که دوران تعالی علم و معرفت در وجود انسان است، خودمان را گم کنیم. خدای متعال، ماه مبارک رمضان را فرصتی قرار داده تا ما خودمان را گم نکنیم.

 

هرکسی خود را یافت در ماه رمضان یافت. این ماه بهترین فرصت است که انسان هم خود و هم خدا را پیدا کند؛ چراکه اگر خودمان را پیدا کنیم، خدا را هم پیدا می‌کنیم. حضرت علی(ع) فرمود: تعجب می‌کنم از انسانی که اگر چیزی از او گم شود، اما خودش را گم کرده و اصلاً دنبال آن نمی‌رود. این همان شدت فراموشی در انسان است؛ بنابراین باید روزه فکر و ذکر بگیریم. روزه فقط این نیست که شکم ما از شرایط و طعام خالی باشد.

مولی علی(ع) فرمود: اگر فکر ما از گناهان و غفلت‌‌ها و تخیلات بیهوده و ذهنیات پوچ و روزمرگی‌های بی‌حاصل روزه بگیرد فضیلتی بالاتر از این دارد که شکم ما از شراب و طعام خالی باشد. بنابراین باید فکر و خیال و ذهن ما هم روزه بگیرد؛ چراکه اینها فضایل و حکمت اصلی روزه هستند. اگر بیست کیلو بار دستمان باشد چند ساعت یا دقیقه می‌توانیم آن را حمل کنیم؟ یک عمر تخیلات پوچ و بیهوده با خود حمل می‌کنیم؛ لذا ماه مبارک رمضان بهترین فرصت برای تخلیه این باورهای پوچ است.