«هدی محمدزاده»؛ حافظ قرآن که تجربه‌گر مرگ تقریبی بود +فیلم

به گزارش ایکنا؛ «زندگی پس از زندگی» عنوان برنامه ماه مبارک رمضان شبکه چهارم سیما است که با رویکردی متفاوت درباره مرگ و عالم ماوراء، در ساعات منتهی به غروب، به روی آنتن می‌رود.

هدی محمدزاده، حافظ کل قرآن کریم روز گذشته، 28 فروردین‌ماه، میهمان این برنامه بود. وی در زمان 14 سالگی خود تجربه‌گر مرگ بوده است. هدی محمدزاده، 28 ساله و دارنده لیسانس رشته مهندسی کشاورزی است. وی در سال 85، لحظاتی عالم ماوراء را درک کرده است.

این حافظ کل قرآن کریم پس از اتمام مرور درس‌ها و انجام تکالیفش، حوالی ساعت 4:45 بامداد برای خواب عزیمت می‌کند. آن هنگام ساکن مشهد بودند. بنابر گفته وی «برای خواب رفتم، با نور کم ساعت را دیدم، 4:45 بامداد بود، تصمیم گرفتم بخوابم، سرم را روی بالش گذاشتم که روح از بدنم جدا شد و به سقف چسبید. کاملاً به بدنم مسلط بودم، اما جالب بود که از این حال نه شگفت‌زده بودم و نه متعجب. اما آگاه بودم که این بدن من است. بدون سختی و احساس گذر زمان، خودم را در قسمت‌های مختلف خانه دیدم».

وی همچنین با اشاره به احساس ترس و انکار از مرگ خود، گفت: باور داشتم می‌میرم و تلاش کردم که به جسمم باز گردم، اما نشد».تصورم هم این بود اگر خواهرم، مادر و پدرم بیدار شوند و من را صدا کنند به جسمم باز می‌گردم. تمام زندگی‌ام یا بهتر بگویم بخش‌های مهمی از زندگی مقابل چشمم مرور شد و آنها را درک کرد.

 محمدزاده از دریافت احساس مثبت کارهای خوب و نیک و احساس خجالت‌زدگی و شرم از کارهای منفی‌اش گفت و ادامه داد: باور کردم که می‌میرم و ناامید شدم. خداوند را قسم دادم، چرا که به ذهنم می‌آمد کارهای ناتمامی دارم که باید انجام دهم به سرانجام برسد، اینکه جوان هستم و در سن کم می‌میرم و در این احساس ناامیدی و تلاش نکردن، خدا را قسم دادم که خودم را وارد مسیر سبزی دیدم، جاده‌ای بی‌انتها با درختانی بلند و مرتفع با برگ‌هایی پهن که به زیبایی کنار هم چیده شده بودند، بله چیده شده بودند تا کاشته شده باشند. در سراسر جاده نوری می‌تابید که نه سفید بود و نه زرد، من هم مبهوت و مجذوب این زیبایی شدم.

این حافظ کل از آگاه بودن هر لحظه بر شرایطش و احساس آرامش و اطمینان و امنیتی که داشت، گفت و اینکه هراس و ترس گذشته با او نبود و حتی فراموش کرده بود که مرده است.

وی از حضور آقایی زیبارو نه تنها به دلیل ظاهر، بلکه به دلیل باطن و اینکه در نهایت اخلاق، هزاران ویژگی مثبت در ایشان جمع بود و آن درک می‌شد، سخن گفت و اینکه تا مسیری باهم همراه شدند و سپس از او می‌خواهد تا از پله‌ها پایین برود. هنگامی که قدم در پله می‌گذارد به سرعت غیرقابل وصفی به جسم وارد می‌شود و از لحظه فشار و دفعی بودن ورود روح به جسمش می‌گوید.

محمدزاده ادامه داد: هنگامی که روحم به جسمم بازگشت، دراز کشیده بودم، بلافاصله نشستم، به ساعت دیوار نگاه کردم، ساعت 5 بامداد بود. صدای اذان را از نزدیک‌ترین مسجد محله شنیدم و خدا را شکر کردم. اما این زمان 15 دقیقه برای من شاید به اندازه 12 ساعت یا بیشتر سپری شد. آنجا اصلاً زمان مطرح نبود.

وی با اشاره به کار ناتمام او که در آن هنگام، حفظ قرآن کریم بود، گفت: من نگران بودم که کارهای خوبم ناتمام مانده است. حفظ قرآن یکی از آنها بود. نگران بودم که آن موقع اجزاء آخر بودم و حیف بود که تمام نشود. در دنیا، حفظ قرآن شبیه سوخت نیتروژن است که سرعت می‌دهد و احساسی که داشتم، این بود که بهترین کاری که می‌توانستم انجام دهم، همین بوده است.

محمدزاده بیان کرد: طبیعتاً دنیا و آرزوهایش هنگامی که اینجا هستی، شیرین است، اما تمام تلاشم برای ادامه زندگی این است که اگر این لحظات زندگی‌ام تمام شود، به آن جاده سبز باز گردم. همیشه حدود‌ها و چارچوب‌هایی را در زندگی‌ام داشته‌ام و سعی کردم به کارهایی که می‌دانم درست است، برسم و آنها را انجام دهم.  

این حافظ قرآن درباره معنای مرگ، گفت: به نظرم مرگ به معنای نابودی نیست، شکلی از زندگی است که با شکلی دیگر و بدون جسم ادامه پیدا می‌کند. درباره این تجربه‌ای که داشته‌ام، بارها و بارها فکر کرده‌ام و به نتیجه‌ای هم رسیده‌ام.

برنامه «زندگی پس از زندگی»  روایت افرادی است که در تجربه مرگ تقریبی، از کالبد جسم خارج شدند و عالم برزخ را درک کردند و بازگشتند. در این برنامه، طی آیتم‌های مختلف، با سفر به نقاط مختلف ایران، مخاطبان برنامه مهمان روایت‌های شگفت‌انگیز تجربه‌گران مرگ تقریبی از عالم غیب می‌شوند. همچنین در بخشی نیز تجربه تجربه‌گران خارج از ایران نیز ارائه می‌شود و در ادامه نیز نظر مدرس حوزه و دانشگاه براساس آیات و روایات ارائه می‌شود.

این برنامه به تهیه‌کنندگی، تحقیق و اجرای عباس موزون در گروه ادب و هنر شبکه چهار سیما تولید می‌شود.