در دانشکده علوم قرآنی مشهد؛
جلسه مجازی «امامت‌پژوهی در قصص قرآن» برگزار شد
با هماهنگی انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی مشهد، اولین جلسه از سلسله جلسات تفسیری ویژه ماه مبارک رمضان با عنوان «امامت‌پژوهی در قصص قرآن» به‌صورت مجازی برگزار شد.
به گزارش خبرنگار افتخاری ایکنا، با هماهنگی انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی مشهد، اولین جلسه از سلسله جلسات تفسیری ویژه ماه مبارک رمضان با عنوان «امامت‌پژوهی در قصص قرآن»، ۲۸ فروردین‌ماه، با سخنرانی محسن دیمه کار، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم و رئیس دانشکده علوم قرآنی مشهد به‌صورت مجازی ویژه دانشجویان و اساتید برگزار شد.
رئیس دانشکده علوم قرآنی مشهد در ابتدای سخنان خود با بیان اینکه بسیاری از آیات قرآن در خصوص قصص قرآنی و در راستای اهداف مشخصی است، گفت: اغراض خداوند از بیان قصص در قرآن چند عامل است، از جمله عبرت‌گیری مردم از امت‌های قبل تا روز قیامت، تثبیت و دلگرمی قلب پیامبر اکرم(ص). اما یکی از اهدافی که مفسرین، متکلمین و آثار علوم قرآنی با قاطعیت به آن اشاره نکرده‌اند، تبیین مسئله امامت و جانشینی پیامبر اکرم(ص) است.
دیمه‌کار با اشاره به اینکه حتی در آثار شیعه، قصص قرآن در حوزه عقاید و مطالعات کلامی غریب واقع شده است به عوامل گوناگونی در این زمینه اشاره کرد و افزود: از جمله عواملی که باعث کم‌رنگ شدن قصص قرآنی در حوزه کلامی شده است، بحث اسرائیلیات است. اسرائیلیات با ارائه دادن تصویری زشت و دوراز شأن پیامبران، در صدد فروریختن قداست انبیا و شخص معرفی شده بعد از آن‌هاست. وقتی پیشینه قداست انبیا فرو ریخت، به ترتیب نوبت به تخریب وجهه پیامبر اکرم(ص) و حضرت علی(ع) خواهد رسید.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم در ادامه به عاملی دیگر که حوزه قصص قرآن را تحت‌الشعاع قرار داده است اشاره کرد و گفت: عامل بعدی مطالعات علوم قرآنی اهل سنت است که بیشتر از شیعه در این حوزه ورود پیدا کرده‌اند.
وی بیان کرد: در بدو امر به نظر می‌رسد قصص قرآن ماجرای امت‌های پیشین است و همین عاملی شده است که این آیات خود به خود حالت وعنوان قصه به خود بگیرند. مفسر، ناخودآگاه این حوزه قصص را مربوط به امت‌های قبل می‌داند، یعنی آیات قصص درمظنه اثبات مسائل اعتقادی نبوده است.
دیمه‌کار عامل دیگر را غریب واقع شدن روایات اهل بیت(ع) در خصوص قصص قرآنی دانست و گفت: برخی روایات اهل بیت(ع) در خصوص قصص را صرفا نقل کرده‌اند و استباط خاصی از آن نکرده‌اند. آنها هم که روش‌شان روایی نیست، یا روایات را نقل نکرده‌اند یا اگر ذکر نکرده‌اند، از این دسته روایات به‌خوبی استفاده نکرده‌اند.
رئیس دانشکده علوم قرآنی مشهد در پایان آخرین عامل را یکسان نبودن نحوه استفاده قصص قرآنی و سایر آیات دانست و یادآور شد: نحوه استفاده قصص قرآن شبیه استفاده از سایر آیات امامت نیست. استفاده کلامی از قصص سخت بوده و مثل آیات غیر قصص نبوده که واضح و شفاف باشد؛ مثلا به‌راحتی بتوان عصمت امامان را ثابت کرد. این امر(اثبات عصمت و امامت) در آیاتی مثل آیه تطهیر راحت‌تر قابل اثبات است تا آیات قصص.
زهرا مطهری
انتهای پیام 
