مدیران سیما به سینما بدبینند

محمود گبرلو؛ منتقد و کارشناس سینما در گفت‌وگو با ایکنا گفت: دنیای پس از کرونا در سینما بسیار متفاوت با گذشته است چون مشکلاتی که در مدت این دو سال بر اهالی سینما وارد شده برخی را مجبور کرده که به سمت مشاغل‌ دیگری بروند. سینماداران یکی از اصلی‌ترین اقشاری هستند که بسیار آسیب دیدند. البته جدیداً اعلام شد که سینما‌ها مجدد بازگشایی شده‌اند، اما مگر می‌شود در شرایطی که توده مردم زیر بار فشار‌های اقتصادی کمر خم کرده‌اند از آن‌ها توقع داشت برای سینما رفتن هزینه کنند. در نتیجه آنچه من پیش‌بینی می‌کنم اتفاقات ناخوشایند برای هنر هفتم است.

 

وی در پاسخ به این سوال که آیا در شرایط کرونایی تلویزیون و شبکه خانگی، حامی سینما هستند؟ تصریح کرد: در شرایطی که سینما دیگر نمی‌تواند آنگونه که باید نیاز‌های مردم در عرصه نمایش را تامین کند این رسالت بر دوش تلویزیون و شبکه نمایش خانگی افتاده و با فراگیر شدن پلتفرم‌های نمایشی، بیشتر تمرکز مردم به این سمت معطوف شده است. سال‌هاست تلویزیون سینما را فراموش کرده است، در‌صورتیکه تولیدات سینمایی به لحاظ کیفی از فیلم‌های تلویزیونی بهترند، بنابراین همراهی رسانه ملی با هنر هفتم می‌تواند عاملی برای رشد خودش باشد، ولی امیدوارم در آینده اشتباه گذشته تکرار نشود.

این کارشناس ادامه داد: دلیل گارد تلویزیون علیه سینما مشخص نیست، اگرچه همراهی این دو عرصه رونق هر دو را به همراه خواهد داشت. در همین رابطه باید اضافه کنم که تلویزیون در شرایطی که سینما به دلیل شرایط کرونایی خالی از تماشاگر شده، این امکان را دارد تا با نمایش کار‌های این حوزه هم به سینما کمک کند هم اینکه کیفیت تولیدات نمایشی خود را ارتقا بخشد، اما مدیران سیما متصورند سینما در خلاف جهت فرهنگ کشورمان حرکت می‌کند، برای همین از ارائه کمک پرهیز می‌کنند.

 

وی تاکید کرد: اتفاق هولناکی در آینده برای سینما در حال رخ دادن است، زیرا برنامه‌ریزی وجود ندارد تا در شرایط بحرانی بتوان موانع را پشت سر گذاشت. اولین و اصلی‌ترین مسئله نیز این است که سینما در تولید با مشکل مواجه شده است، زیرا در زمان اکران ضمانتی برای نمایش موفق وجود ندارد. همین مسئله شکستی اقتصادی را سبب خواهد شد در چنین موقعیتی طبیعی است نتوان به فیلم خوب حتی فکر کرد.

گبرلو در پایان تاکید کرد: وضعیتی که از آن سخن گفتم باعث شده تا تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار برای بازگشت سرمایه خود تن به تولید فیلم‌های بی‌کیفیت و سخیف دهد، برای همین هم می‌بینیم کار‌هایی به نمایش در می‌آید که هیچ همخوانی با ارزش‌های جامعه ندارد. درباره سطحی‌نگری برخی آثار سینمایی همین اندازه بس که شاهد کپی‌برداری از کار‌های سخیف قبل از انقلاب هستیم! برای رها شدن از این معضل اولین قدم بازشدن چتر حمایتی دولت از سینماست، چون اگر سازنده از تولید خیالش راحت باشد، هیچگاه به سمت کار‌هایی نمی‌رود که برای وی آبروریزی محسوب شود.