به گزارش ایکنا، انتخابات پارلمانی در لبنان پس از کش و قوس فراوان ناشی از کارشکنیهای پشت پرده آمریکا برای به تعویق انداختن آن، ایجاد خلأ سیاسی در این کشور و سوء استفاده از آن، در موعد مقرر خود در حال برگزاری است.
718 نفر در این انتخابات در قالب ۱۰۳ فهرست برای کسب ۱۲۸ کرسی پارلمان در ۱۵ حوزه انتخاباتی در پنج منطقه بیروت، جبل لبنان، شمال، البقاع و جنوب لبنان با یکدیگر رقابت میکنند.
طبق قانون اساسی لبنان نیمی از کرسیهای پارلمان به مسیحیان و نیمی دیگر به مسلمانان اختصاص دارد. توزیع دقیق کرسیهای پارلمان لبنان بر اساس طایفهای به این شکل است که ۲۸ کرسی ویژه اهل تسنن، ۲۸ کرسی ویژه شیعیان، ۸ کرسی برای دروزی ها، ۳۴ کرسی ویژه مسیحیان مارونی، ۱۴ کرسی برای مسیحیان ارتدوکس، ۸ کرسی ویژه مسیحیان کاتولیک، ۵ کرسی متعلق به ارمنیها، دو کرسی برای علویها و یکی ویژه اقلیتهای مسیحی است.
تعداد واجدین شرایط رأی در این دوره از انتخابات لبنان ۳.۹۶۷.۵۰۷ نفر است که از این میان ۱.۳۶۱.۵۴۶ نفر مسیحی و ۲.۵۸۴.۹۹۳ مسلمان هستند. نسبت رأیدهندگان گروههای مختلف هم به ترتیب مسیحیان مارونی: ۱۸.۷۵ درصد؛ مسیحیان ارتدوکس: ۶.۶۳ درصد؛ مسیحیان کاتولیک: ۴.۴۵ درصد؛ مسلمانان سنی ۲۹.۶۶ درصد؛ مسلمانان شیعه: ۲۹.۱۳ درصد؛ دروزیها: ۵.۴۹ درصد و علویها: ۰.۸۸ درصد است.
در این دوره از انتخابات لبنان سعد الحریری، رئیس جریان اهل تسنن «المستقبل» و قویترین چهره ائتلاف غربگرای 14 مارس که تاکنون دو بار نخستوزیر و یک بار هم مأمور تشکیل کابینه لبنان بوده به عنوان غایب بزرگ خوانده شده است. او چهار ماه پیش با صدور بیانیهای و تحت فشار عربستان به بهانه سلطه حزب الله و آنچه نفوذ ایران در لبنان خواند، انصراف خود را از مشارکت در انتخابات پارلمانی کنونی و تعلیق فعالیت خود در عرصه سیاسی اعلام کرد.
از همین روست که طی این چند ماه با وجود اینکه بخشی از اهل تسنن در لبنان به سفارش مفتی این کشور توصیه به حضور در پای صندوقهای رأی دارند اما بخشی خواستار تحریم انتخابات هستند که حزب المستقبل از همین فضای تمایل به تحریم استفاده میکند.
تحریمکنندگان سنی میخواهند این گونه القا کنند که هیچ جانشینی برای سعد الحریری وجود ندارد و عملاً به جز وی، کسی نمیتواند رهبری جامعه اهل سنت لبنان را عهدهدار باشد؛ اما با این وجود برخی اشخاص منتسب به المستقبل تلاش میکنند از این فضای خلأ ناشی از عدم حضور سعد الحریری استفاده و در انتخابات مشارکت کنند که به گفته کارشناسان پیروزی برای اهل تسنن در لبنان با این چالش درون طایفهای که خودشان ایجاد کردهاند، دشوار خواهد بود.
در همین حال به عقیده کارشناسان، جامعه شیعی لبنان با دو جنبش اصلی خود یعنی حزب الله به رهبری سیدحسن نصرالله و جنبش أمل به رهبری نبیه بری در انتخابات جاری از وضعیت ثبات بیشتری برخوردار است.
در بین طایفه دروزیهای لبنان، ولید جنبلاط یکی از برجستهترین رهبران این طائفه و رهبر حزب سوسیالیست ترقیخواه همچنان شانس اول است تا لیست مورد حمایتش بتواند هشت عدد از کرسیهای پارلمانی را از آن خود کند.
اما در جامعه مسیحیان رقابت اصلی بین جریان آزاد ملی به ریاست جبران باسیل نزدیک به حزب الله و القوات اللبنانیه (نیروهای لبنانی) به رهبری سمیر جعجع از جریان غربگرای 14 مارس است که به عقیده ناظران، تاریخ خونین و سوابق جنایتکارانه القوات اللبنانیه رؤیای جعجع برای رئیسجمهور شدن را دور از دسترس کرده است.
انتخابات پارلمانی در لبنان همواره ماهیتی ویژه و فراتر از یک موضوع داخلی داشته است و تبدیل به رقابت بینالمللی بین دو محور شده است؛ یکی جریان غربگرا که تحت دیکته آمریکا برنامهای جز انزوا و خلع سلاح مقاومت ندارد و دیگری محوری که زیر بار دیکتههای آمریکا و رژیم صهیونیستی نمیرود و خواستار حفظ استقلال و در عین حال امنیت لبنان است.
فشارهای اقتصادی آمریکا بخصوص طی دو سه سال اخیر بر لبنان با هدف حذف حزب الله و مقاومت از صحنه سیاسی و دفاعی این کشور به شکست منجر شده و این کشور با وجود همه تحریمها و هجمهها با هرگونه توطئهای برای فروپاشی اوضاع مالی و امنیتی این کشور ایستادگی کرده است.
این در حالی است که جریان غربگرای داخل لبنان هم در جریان مبارزات انتخاباتی این کشور با جریانسازی علیه مقاومت سعی داشتند مسائلی نظیر سلاح مقاومت را دلیل فشارهای اقتصادی آمریکا بر لبنان عنوان و این گونه القا کنند که لبنان زیر سلطه حزب الله رفته است و از این طریق از مردم بخواهند در انتخابات به نفع این جنبش رأی ندهند.
این اصطلاح را آمریکاییها و صهیونیستها در سطح رسانههای منطقه و فرامنطقه رواج دادند. بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر سابق رژیم صهیونیستی در اکتبر 2020 طی نطقی در برابر کنست گفت که تا زمانی که حزب الله لبنان را در سیطره خود دارد هیچ صلحی با این کشور در کار نخواهد بود.
منظور نتانیاهو این بود که تا وقتی که مقاومت مانع عادیسازی روابط با اسرائیل میشود، رژیم اشغالگر صهیونیستی را در فلسطین به رسمیت نمیشناسد و مانع تسلیم شدن لبنان در برابر دیکتههای آمریکا و اسرائیل میشود، از نظر اسرائیل لبنان زیر سلطه حزب الله است.
رژیم صهیونیستی میداند که اگر مقاومت به عنوان یک قدرت بازدارنده فعال در داخل لبنان نبود، تلآویو مجبور نمیشد با دولت لبنان بر سر مرزهای دریایی مذاکره کند بلکه از سر قدرت دیکتههای خود را تحمیل میکرد؛ اما این قدرت بازدارندگی مقاومت است که مانع سیطره اسرائیل بر ثروتهای طبیعی لبنان میشود و این قضایا بر خشم اسرائیل و آمریکا از آنچه تسلط حزب الله بر لبنان خوانده میشود، افزوده است.
از سوی دیگر میشل عون، رئیس جمهور لبنان و رهبر جنبش مسیحی میهنی آزاد این کشور هم شب گذشته یعنی ساعاتی قبل از آغاز انتخابات طی نطقی با دعوت به حضور گسترده مردم در انتخابات تأکید کرد: یک دروغ جدید و بدعت خطرناک از بیرون به داخل القا و تلاش شده که آن را در اذهان لبنانیها بهویژه جوانان جای دهند.
عون گفت: میگویند امکان حذف یکی از اجزای جامعه ما وجود دارد، بدون اینکه این امر به ثبات و آرامش کشور لطمه بزند. این تفکر بسیار خطرناک و هزینه آن بسیار زیاد است، زیرا به قیمت فتنهگری تمام میشود. به قیمت جنگ داخلی تمام میشود. لبنان فقط میتواند با تمام اجزا و همه فرزندانش زنده بماند. شایعهپراکنی و هراساندن شهروندان، ارمغانی جز نابودی جامعه و وطن نخواهد داشت.
طی مدت اخیر، حضور گسترده لبنانیها در گردهماییها و اجتماعاتی که حزب الله طی روزهای مبارزات انتخاباتی خود برگزار میکرد و از جمله مراسم باشکوه دو شب پیش در سه منطقه البقاع لبنان که دبیر کل حزب الله هم در آن سخنرانی کرد، ناکامی توطئهها علیه مقاومت را به نمایش گذاشت.
سید حسن نصرالله در این سخنرانی تأکید کرد: انگشتان شما و سرانگشتان شما در روز 15 مه دشمنان را خشمگین و انگشتان من را(به نشانه هشدار به دشمن) بالا نگاه خواهد داشت.
رسانههای لبنان به اجماع برگزاری رویداد ملی انتخابات در این کشور را یک پیروزی برای ملت لبنان در برابر هر توطئهای توصیف کردند و غالباً بر شانس بالای جریان مقاومت در تصاحب کرسیهای پارلمان و حداقل برابر با کرسیهایشان در پارلمان کنونی تأکید دارند.
در ادامه تصاویری از این رویداد ملی در مناطق مختلف لبنان را مشاهده میکنید.