امام صادق(ع) در بیان بزرگان اهل سنت

به گزارش ایکنا، جعفربن محمد الصادق مشهور به امام صادق(ع) در روز ۲۵ شوال سال ۸۳ هجری قمری (۷۰۲ میلادی) در مدینه به دنیا آمد و طی ۶۵ سال عمر خود، از شهرت علمی بسیار زیادی در کشور‌های اسلامی برخوردار بود، به طوری که از کشور‌های مختلف برای کسب علم نزد ایشان می‌آمدند.
ایشان شاگردان زیادی تربیت کردند که یکی از آن‌ها جابر بن حیان (قرن هشتم میلادی) است که به عنوان پدر علم شیمی شناخته می‌شود. امام صادق(ع) ششمین امام شیعیان محسوب می‌شود.
رهبران مذاهب اهل تسنن با واسطه یا بدون واسطه جزء شاگردان ایشان هستند و در مورد شخصیت اخلاقی و علمی امام صادق(ع) مطالب و نکاتی را بیان کرده‌اند که در ادامه بخش‌هایی از آن‌ها را می‌خوانیم:

مالک بن انس

محمدبن زیاد ازدى می‌گوید: شنیدم که مالک بن انس می‌گوید: «فماکنت أراه إلّا على إحدى ثلاث خصال، إمّا مصلّ و إمّا صائم و إمّا یقرأالقرآن، و مارأیته یحدّث إلّا عن طهارة. هیچگاه ندیدم ایشان را مگر بر سه حالت خوب؛ یا نماز می‌خواند، یا روزه‌دار بود یا به تلاوت قرآن مشغول بود و همیشه از خوبی‌ها و پاکی‌ها صحبت می‌کرد».

ابن حبان

ابن حجر عسقلانى از قول ابن حبان درباره امام صادق(ع) می‌گوید: «مارأیت أفقه من جعفربن محمّد؛ فقیه‌تر از جعفربن محمد کسی را ندیدم. وى از سادات اهل بیت است که فقیه و علیم و فاضل بود و به سخنش نیازمند بودیم».

امام شافعی و عمروبن المقدام

ابن حجر عسقلانى گفته است: اسحاق بن راهویه گفت به شافعى گفتم: جعفر بن محمد نزد تو چگونه است؟ شافعى گفت: «ثقة»؛ یعنى شخصیت کاملا مورد اعتماد و اطمینان کامل من است.

ابوحنیفه

ابوحنیفه یکی از شاگردان امام جعفر صادق(ع) است که درباره ایشان گفته است: «مارأیت أفقه من جعفربن محمّد، فقیه‎تر و دانشمندتر از جعفربن محمد به چشم ندیده‎ام»؛ و بعد از گفت‌وگویی که با ایشان داشت، بیان کرد: «الله اعلم حیث یجعل رسالته، خداوند از همه دانا است که رسالتش را در کجا قرار دهد» و در جای دیگر می‌گوید: «لولا جعفر ابن محمد(ص) ما علم الناس مناسک حجهم، اگر امام صادق نبود مردم مناسک و طریقه انجام حج را نمی‌دانستند».

خیرالدین الزرکلى

خیرالدین الزرکلى، یکى دیگر از مؤلفان بنام اهل تسنن است که تألیفات ارزشمندى را از خود به یادگار گذاشته است. او در کتاب خود «الاعلام» درباره امام جعفرصادق(ع) نوشته: «امام جعفرصادق(ع) در علم و دانش داراى منزلت بلندی است و جماعت زیادى از او کسب علم کرده‌اند که از جمله آن‌ها دو نفر از پیشوایان اهل تسنن ابوحنیفه و  مالک هستند و لقبشان صادق است به خاطر این که هرگز کسى از او دروغ نشنیده است».

یادداشت از عطاالله اسماعیلی