شش روز است که در عزای هموطنان عزیزمان داغداریم و امروز میخواهیم بگوییم که اندوه بیپایان این واقعه دردناک قابل وصف نیست، اما میخواهم هموطن غیورم بداند که با لرزش دل او از غم آوار روح و جسم و جانم لرزید. آری دوباره زلزله دوباره لرزش دل.
هموطن میدانم تسلیت واژه کوچکی است برای تسکین دل پر غم تو برای تسلی دادن و آرام کردن دل پرخونت، اما بدان مردمان ایران زمین با غمتان دلهایشان شکست و بیصدا در کنج دلشان برای عزیزانتان گریستند تا شاید مرهمی باشد بر دلهای شکسته مادران زجر کشیدهای که عزیزانشان زیرآورا ماندهاند و نمیدانند چه کنند.
هموطن عزیز آبادانی، نمیدانم چگونه ابراز کنم که در غمتان شریکم، اما بدانید متروپل؛ آوار غم بهجای مانده تا ابد بر دل هر ایرانی است که با یادآوریش لرزه بر دلها میاندازد.
هموطنان غیور آبادانی، تسلیت و همدردی صمیمانه ما را بپذیرید.