به گزارش ایکنا از کرمانشاه، داستان از آنجا شروع میشود که گروهی از آموزشیاران نهضت سوادآموزی در سالهای قبل ۹۲ بهدلایل مختلفی دربازه زمانی از خدمت جامانده و همکاری آنان با نهضت سوادآموزی قطع و منجر به غیرفعال شدن آنان در سیستم سازمان نهضت شده است. تلاشهای چندین ساله این گروه منجر به ابلاغ شیوهنامهای شده که به اصطلاح برای فعالیت دوباره آنان است، اما این شیوهنامه دارای بندهایی است که شاید کمتر کسی از تعداد باقیمانده این قشر را دوباره به کلاس درس بازگرداند.
براساس این گزارش، آزمون جهاد، قراردادن شرط سنی، مدارک مرتبط با رشته علوم تربیتی و نیاز استان از مهمترین مشکلات بندهای این شیوهنامه است که منجر به حذف بسیاری از این گروه جامانده از خدمت سازمان نهضت خواهد شد، اما ذکر چالشی بزرگتر که گریبان آموزشیاران و تکدورههای قبل از ۹۲ را گرفته است و آن سهمیهبندی استانها است خالی از لطف نیست چرا که براساس تصمیمات سازمان باید به استانها ابلاغ شود تا بتوانند این نیروهای زجرکشیده که برای ابلاغ شیوهنامه بیش از چندین سال در رفت و آمد به تهران برای حضور در سازمان نهضت، وزارت آموزش و پرورش و مجلس شورای اسلامی برای احقاق حقوق خود هستند، دوباره فعال و بهکارگیری کنند.
مریم ابدالی، آموزشیار تکدوره قبل از سال ۹۲ در این خصوص به خبرنگار ایکنا کرمانشاه، گفت: بیش از ۷ سال است که برای این لحظه که روزنه امیدی برای فعالیت دوبارهام باشد تلاش میکنم چرا که ناخواسته از خدمت در نهضت جاماندم و بزرگترین دلیل آن فوت پدرم در آن سالها بود و من فرزند بزرگ خانواده بودم و اگر این را اغراق ندانید مجبور به کار و تلاش درکنار مادرم برای گذران زندگی روزمره و فراموش کردن غم بزرگ مرگ ناگهانی پدرم بود که من را مجبور کرد تا به مدت یکسال از خدمت جا بمانم.
وی تصریح کرد: بعد از یکسال تا امروز هر چه تلاش کردم تا موفق به کلاسگذاری شوم نشد، چرا که به من آموزشدهنده غیرفعال میگفتند و همین غیرفعال بودنم منجر به گذشت ۷ سال بینتیجه برای رسیدن به نقطه ابتدایی قبل آن یکسال شد.
ابدالی بیان کرد: تا امروز بیشر از ۷ بار به همراه همکاران خود به تهران و وزارت آموزش و پرورش و دیدار با نمایندگان استانی و دیگر استانهای کشور رفتهایم که بینتیجه مانده است.
این آموزشیار قبل از ۹۲ با اشاره به تلاشهای چندین ساله خود و همکارانش از سراسر کشور برای رسیدن به نقطه امن و آرامش که همان فعالیت مجدد در سازمان نهضت است، گفت: ۷ سال است که تلاش میکنیم تا به نتیجه برسیم تا اینکه امسال شیوهنامهای را به استانها ابلاغ کردند که اولاً بندهای آن منجر به حذف بسیاری خواهد شد در ثانی زمان ابلاغ شیوهنامه بسیار دیر بود و این مورد را لطفاً قضاوت کنید نیمه آبانماه شیوهنامه ابلاغ شده چگونه ممکن است که تا پایان دیماه موفق به پیدا کردن سوادآموز شویم وقتی مسئولان نهضت استانها درخصوص ابلاغ آن کارشکنی میکنند و بسیاری ابراز بیاطلاعی از آن کردند و بسیاری هم بندهای شیوهنامه را بهانه کردهاند.
وی عنوان کرد: اگر قرار بود حذف شویم چرا همان ۷ سال پیش نگفتند تا عمرمان را تلف نکنیم بسیاری که امروز ۴۰ ساله هستند ۷ سال پیش ۴۰ ساله نبودند، جوابگوی عمر تلف شده ما چه کسی است، کارشناسان و مسئولان نهضت استانها احدی از آنان دلسوز ما نبوده و نیستند.
ابدالی تصریح کرد: بسیاری مدارک غیرمرتبط با رشته علوم تربیتی دارند، اما چرا این را بهانه کردهاند آیا نمیدانند که بسیاری دارای مدارک بالای تحصیلی در رشتههای غیرمرتبط علوم تربیتی هستند، آیا تمامی فرهنگیان استخدامی آموزش پرورش که پیش از ما در نهضت خدمت کرده و اینک استخدام شدهاند مدرک مرتبط داشتند از جمله یکی از دوستان خودم که با یکدیگر نهضت رفتیم و او امروز استخدام است نه مدرک مرتبط داشت و نه با این مشکلاتی که من با آن مواجهام دست و پنجه نرم کرد. تنها گناه من همان یکسالی بود که به دلیل فوت پدرم خانه نشین شدم تا کنار مادر و خواهر و برادرم باشم چرا که فرزند بزرگ خانواده بودم و باید در امورات خانه کمک حال مادرم میشدم، چون واقعاً مرگ ناگهانی پدرم شوکی بزرگ برایمان بود.
این آموزشدهنده اظهار کرد: از زمان ابلاغ شیوهنامه تا امروز بیش از ۱۰ بار به نهضت استانم مراجعه کردم و هربار چیزی را گفتند تا دلسردم کنند، اما هربار مصممتر شدم تا به حقم برسم.
وی افزود: مشکل سن و رشته مرتبط با مدرک تحصیلی را ندارم، چون رشته دانشگاهی من آموزش و پرورش منحصراً آموزش ابتدایی است که نیاز مبرم امروز آموزش و پرورش رشته تحصیلی من است، اما آنچه که به من گفتند مشکل ابلاغ سهمیه استانی بود که بعد از ۱۲ بار مراجعهام به نهضت استان گفتند که از سوی سازمان به استان ما سهمیهای اختصاص داده نشده، واقعاً من که مشکل سن و رشته تحصیلی و ... را نداشتم امروز با دیوار سهمیه استانی مواجهام دیگر خسته شدم، چون تلاش ۷ ساله هر کس دیگری را هم بود از پای درمیآورد.
ابدالی در پایان تأکید کرد: حس میکنم شیوهنامه «نوش داروی پس از مرگ سهراب» بوده است چرا که دیگر فایدهای ندارد و باید زودتر از اینها ابلاغ میشد.
گویا دومینوی مشکلات آموزشدهندگان قبل ۹۲ و تکدوره این سال تمامی ندارد و هر بار در یک قالب نمایان میشود، اینبار در قالب سهمیهبندی ابلاغی به استانها که امیدواریم چارهاندیشی شده و به آنان که در این راه زحمات بسیاری کشیدهاند تا به این آب و خاک خدمت کنند، کمک شود تا دوباره به کلاس درس که آرزوی قلبی تکتک آنان است بازگردند.
انتهای پیام