ماجرای مباهله چیست
رویداد مباهله از رویداد‌های صدر اسلام است که هنگامی پیامبر اسلام(ص) و اهل‌بیت(ع) در یک‌سو و مسیحیان نجران در سوی دیگر آماده مباهله یا نفرین طرف دروغگو شدند، مسیحیان نجران که به مدینه آمده بودند تا در خصوص درستی دعوت پیامبر پژوهش کنند با او به محاجه یا دلیل آوردن پرداختند و سرانجام بحث‌شان به جایی کشید که پیامبر(ص) خواست تا با آن‌ها مباهله کند.
به گزارش ایکنا از کرمانشاه، فضیلت مباهله نشان از برتری و حقانیت دین اسلام دارد چرا که مسیحیان با مشاهده اهل‌بیت پیامبر(ص) دست از مباهله برداشتند و جز حضرت علی(ع)، حضرت فاطمه(س) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) کسی در فضیلت مباهله با پیامبر(ص) اسلام شریک نبود و مباهله یادآور فضیلتی برای اهل‌بیت پیامبر(ص) است اتفاقی که در ۲۴ ذی‌الحجه سال نهم رقم خورد و مسیحیان نجران با دیدن چهره‌های معصوم و نورانی پنج تن علیهم‌السلام دست از مباهله برداشتند و حاضر به پرداخت جزیه شدند.
ماجرای مباهله
گروهی از مسیحیان همراه با بزرگان خود برای گفتگو با پیامبر(ص) به مدینه آمدند و مسیحیان بر اعتقادات خود به ویژه در الوهیت حضرت عیسی(ع) اصرار داشتند و دلایل پیامبر اسلام(ص) را نپذیرفتند. پیامبر(ص) آن‌ها را دعوت به مباهله فرمودند. آیه مباهله (آیه ۶۱ سوره آل‌عمران) «فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَکُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْکَاذِبِینَ؛ بنابراین، پس از فرارسیدن علم [وحی]به تو، هر کس درباره او [حضرت عیسی (ع)]، با تو به چالش برخیزد، به او بگو: بیایید تا فرزندانمان و فرزندانتان، و زنانمان و زنانتان، و جان‌هایمان و جان‌هایتان را فراخوانیم، آنگاه (به درگاه خداوند) زاری [تضرّع]کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم».
مباهله سند عظمت اهل‌بیت(ع)
مفسران و محدثان شیعه و اهل سنت تصریح کرده‌اند که آیه مباهله در حق اهل‌بیت پیامبر(ص) نازل شده و پیامبر(ص) تنها کسانی را که همراه خود به میعادگاه برد فرزندانش امام حسن(ع)، امام حسین(ع)، دخترش حضرت فاطمه(س) و دامادش حضرت علی(ع) بود، بنابراین منظور از «اَبنائَنا» در آیه منحصرا امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هستند همان‌طور که منظور از «نِساءَنا» حضرت فاطمه(س) و منظور از «اَنفُسَنا» تنها حضرت علی(ع) است و این آیه هم چنین به این نکته لطیف اشاره دارد که حضرت علی(ع) در منزلت جان و نفس پیامبر(ص) است.
نزول آیه تطهیر در روز مباهله
روزی که پیامبر خدا(ص) قصد مباهله کرد، قبل از آن عبا بر دوش مبارک انداخت و حضرت علی(ع) و فاطمه(س) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را در زیر عبای مبارک جمع کرد و فرمودند «پروردگارا، هر پیامبری را اهل بیتی بوده است که مخصوص‌ترین خلق به او بوده‌اند و خداوندا، ایشان اهل‌بیت من هستند. پس شک و گناه را از ایشان برطرف کن و ایشان را پاک پاک کن» و در این هنگام جبرئیل نازل شد و آیه تطهیر را در شأن ایشان فرود آورد: «همانا خداوند اراده فرمود از شما اهل‌بیت(ع)، پلیدی را برطرف فرماید و شما را پاک پاک کند».
پیام‌های مباهله پیامبر(ص)
پیامبر(ص) حاضر شد برای اثبات حقانیت دین اسلام، خود و نزدیک‌ترین بستگانش را در معرض حطر قرار دهد. «من بعد ما جاءک من العلم»
آخرین برگ برنده و سلاح برنده مأمن، دعاست. «فقل تعاوا ندع»
در مجالس دعا، کودکان را نیر با خود ببریم. «أبناءنا»
استمداد از غیبت، پس از بکارگیری توانایی‌های عادی است. «نبتهل»
حالات اهل دعا مهم است، و نه تعداد آن‌ها. مباهله کنندگان پنج نفر بیشتر نبودند. «أبناءنا»، «نساءنا»، «أنفسنا»
علی بن ابی‌طالب، جان و نفس و خود پیامبر است. «أنفسنا»
اهل‌بیت پیامبر(ص) و اصحاب کساء به تصریح آیه مباهله، مستجاب الدعوه هستند.
فرزند دختری، همچون فرزند پسری، فرزند خود انسان است. «أبنائنا»، بنا بر این امام حسن(ع) و امام حسین(ع) فرزندان پیامبر(ص) هستند.
انتهای پیام
