نظام ارزشی از راه‌های تعیین هدف در سبک زندگی است
معاون فرهنگی سازمان جهاددانشگاهی استان کرمانشاه با اشاره به اینکه نظام ارزشی از راه‌های تعیین هدف در سبک زندگی است، گفت: سبک زندگی در برداشت مشترکی از نظر اهل نظر شامل ویژگی‌های حاکم بر رفتار، روابط فردی و اجتماعی جامعه است و برخواسته از باور‌های دینی، آداب و رسوم و خصائص تاریخی است.
مهدی سوری، معاون فرهنگی سازمان جهاددانشگاهی استان کرمانشاه در گفت‌وگو با ایکنا از کرمانشاه نظام ارزشی را از راه‌های تعیین هدف در سبک زندگی دانست و اظهار کرد: در ابتدا باید بگوییم که هدف در اصطلاح به معنای وضع نهایی و مطلوبی است که فرد به صورت آگاهانه آن را مفید تشخیص داده و برای دست‌یابی به آن دست به فعالیت‌های مناسب می‌زند و به تعبیر دیگر نقطه‌ای است که همه رفتار‌های انسان در جهت رسیدن به آن سامان پیدا کرده و مقدمه‌ای برای تحقق آن شمرده می‌شود.
وی افزود: به این ترتیب هدف؛ بیانگر فعل آگاهانه و اختیاری انسان و جهت دهنده اعمال انسان به شمار می‌آید به گونه‌ای که همه رفتار‌ها برای تحقق یافتن آن سامان دهی پیدا می‌کند.
سوری تصریح کرد: پس انسان به عنوان فاعل مختار نمی‌تواند بدون یک هدف نهایی تلاش‌های خود را سامان دهد زیرا در انجام هر کاری اهدافی می‌تواند وجود داشته باشد و، چون تسلسل در هدف‌ها محال است لاجرم یک هدف نهایی برای انجام کار‌ها و به طور کلی در سبک زندگی انسان منظور می‌گردد.
وی یادآور شد: هدف غایی جامع همه ارزش‌هایی است که انسان درصدد رسیدن به آنها است با توجه به این که اهدف واسطه‌ای ارزش ذاتی ندارند و تنها برای رسیدن به هدف غایی؛ مطلوب واقع می‌شوند از این‌رو هدف غایی عالی‌ترین هدفی است که همه ارزش‌ها را در بر می‌گیرد و به خودی خود مطلوب واقع می‌شود.
معاون فرهنگی جهاددانشگاهی تصریح کرد: بی‌تردید انسان‌هایی که فلسفه زندگی آنها را بینش مادی شکل می‌دهد هدف غایی و نهایی آنها از زندگی چیزی جز منافع مادی نخواهد بود هیچ نظام ارزشی که مغایر با بینش مادی آنها باشد برای آنها معتبر نبوده به رسمیت شناخته نمی‌شود.
سوری یادآور شد:، اما افرادی که فلسفه زندگی آنها را بینش الهی بنیان می‌نهد؛ و نظام ارزشی اسلام در همه شئون زندگی آنها موثر و معتبر می‌افتد هدفی که در سبک زندگی به عنوان یک چشم‌انداز عالی پیش‌روی خویش قرار می‌دهند با هدفی که فلسفه زندگی آنها را می‌سازد گره می‌خورد از این رو امکانات و موفقیت‌های مادی برای آنها هدفی متوسط بشمار می‌آید که از چنین امکاناتی برای رسیدن به یک هدف غایی و نهایی بهره می‌برند چنین افرادی وسایل مورد نیاز کاروانی را که به سوی هدف نهایی و کمال مطلوب انسانی سیر می‌کند فراهم می‌سازند از این‌رو برای آنها منافع مادی شخصی یا گروهی اهمیتی ندارد تنها در صورت برخورداری از منافع مادی و شخصی برای آنها موجه است که آنها را درجهت رسیدن به هدف غایی و نهایی کمک کند. بنابراین داشتن باور صحیح در زمینه‌های هستی شناسی و انسان شناسی؛ همچنین مبانی معرفتی در زمینه نظام ارزشی جزء اصول موضوعه و مسلم شکل‌گیری سبک زندگی اسلامی است.
سوری افزود: سبک زندگی در برداشت مشترکی از نظر اهل نظر شامل ویژگی‌های حاکم بر رفتار و روابط فردی و اجتماعی جامعه که برخاسته از باور‌های دینی، آداب و رسوم و خصائص تاریخی آن جامعه می‌باشد. برخی ویژگی‌های سبک زندگی برخاسته از اندیشه و باور‌های دینی و با الهام از کلام وحی و سیره اولیا شامل اخلاص، ایثار، تعاون و تلاش، تعهد، سادگی، پرهیز از اسراف، مشورت و ... می‌باشد.
ویژگی‌های سبک زندگی اسلامی
وی در ادامه با اشاره به برخی از ویژگی‌های سبک زندگی اسلامی به بخشیدن عزت نفس به ابعاد زندگی اشاره کرد و گفت: سبک زندگی اسلامی انسان را به خودیابى و خودسازى و کرامت داشتن و به مرز کمال رسیدن، و حفظِ عزت نفس سوق می‌دهد. شناخت ارزش انسانى خود و ودایع الهى که به ما سپرده و انتظارى که از ما به عنوان یک «بنده» دارد و بهشت برین که به عنوان «واپسین منزل» برایمان در نظر گرفته و «قرب به خدا» را که برترین پاداش صالحان قرار داده است، موجب مى‌شود گوهر نفس خود را حراج نکنیم و خود را رایگان نفروشیم امام على(ع) قیمت انسان را معادل بهشت می‌داند و مى‌فرماید هر کس خود را به کمتر از بهشت بفروشد، باخته و زیان کرده است: «اِنَّهُ لیسَ لاَِنْفُسِکُمْ ثمنٌ الاّ الجَنَّةَ، فَلا تَبیعو‌ها اِلاّ بِها.» مراقبت از این گوهر نفیس، عزت نفس است.
معاون فرهنگی سازمان جهاددانشگاهی کرمانشاه اظهار کرد: سبک زندگی اسلام، انسان را برترین آفریده خدا، مسجود فرشتگان، وارثان خط انبیا و اولیا مى‌داند، با بارى عظیم از مسئولیت که بر دوشش است و «امانت» انتخاب و اراده که به او سپرده‌اند و راه خیر و شر و فلاح که به او نموده‌اند و فرجام «بهشت» و «جهنم» که در چشم‌انداز او قرار داده اند.
سوری بیان کرد: میان «معرفت» و «عمل»، رابطه‌اى اساسى است. انسان آن‌گونه عمل مى‌کند که مى‌فهمد و مى‌شناسد. تصحیح شناخت‌ها به تصحیح رفتار‌ها مى‌انجامد و کج فهمى موجب کجروى مى‌شود از این رو «وظیفه شناسى» گامى مهم در مسیر قرار گرفتن آدمى در بستر تکلیف و انجام تعهدات است.
وی یادآور شد: اگر تصمیم بر عمل، موتور حرکت انسان است، داشتن بصیرت و شناخت، چراغى است که «راه» را نشان مى‌دهد. از این رو پیش از عمل باید بصیر بود و قبل از اقدام باید معرفت به دست آورد و کسى مى‌تواند درست حرکت کند که جاى پاى خود را بشناسد و بداند کجا مى‌رود و کجا گام مى‌نهد و در راه است یا بى‌راهه، رو به مقصد است یا پشت به آن. امام على(ع) فرمودند: «مَنْ جَهِلَ مَوْضِعَ قَدَمِهِ زَلَّ؛ کسى که نداند کجا گام مى‌نهد، مى‌لغزد».
این مدرس دانشگاه یادآور شد: وظیفه‌شناسى، شناخت جاى پا در مسیر درست و هدف صحیح است و کسى که وظیفه را درست بشناسد، نیمى از راه را پیموده، چرا که گرفتارى بسیارى از افراد «ندانم کارى» است و در پاسخ به این پرسش که «چه باید کرد؟» درمانده‌اند و به جواب روشن و اطمینان بخشى نمى‌رسند.
سوری در پایان افزود: شناخت، در لحظه لحظه زندگى مان بر مسیر ما نور مى‌افشاند. اگر نور وظیفه‌شناسى راهمان را روشن نساخته باشد، گاهى به جاى خدمت، خیانت مى‌کنیم و به جاى جذب، دفع و به جاى پیشروى، عقب گرد و این سخن نبوى را زیاد خوانده و شنیده‌ایم که هر کس بدون آگاهى عمل کند، فسادانگیزى‌اش بیش از اصلاح‌گرى خواهد بود و بیش از آن که بسازد، خراب مى‌کند: «مَنْ عَمِلَ عَلى غَیرِ عِلْم کانَ ما یُفْسِدُ اَکْثَرَ مِمَّا یُصْلِحُ».
انتهای پیام 
