پای درد‌دل‌های حافظ روشندل کرمانشاهی
صدیقه تپه‌رشی، حافظ روشندل کرمانشاهی از خواسته‌هایی می‌گوید که شاید فراهم کردنشان برای ما آنقدر هم دست‌نیافتنی نباشد، اما برای او شاید ناممکن؛ درد‌هایی که از صمیم دل او برخاسته و بار‌ها با مسئولان درمیان گذاشته، اما هیچ‌گاه پاسخی دریافت نکرده و حکایت همچنان باقی است.
حوالی همین شهر خودمان کرمانشاه، کمی آن طرف‌تر دختری است که با چشم دل می‌بیند و قلبش راه را به او نشان می‌دهد؛ دختری که مانند باقی دختر‌های این شهر است، اما تفاوتی که او با دیگران دارد در اراده و قدرتش خلاصه شده و روشندلی‌اش نتوانسته مانع از رسیدن به اهدافش باشد.
صدیقه تپه‌رشی یکی از همان دخترانی است که با وجود روشندلی با روحیه معنوی و والایی که در دل دارد به حفظ قرآن پرداخته و توانسته مقتدرانه برای تحکیم اهداف خود تلاش کند و موفق به حفظ کل قرآن کریم شود. خبرنگار ایکنا از کرمانشاه با این حافظ روشندل گفت و گویی کرده است که در ادامه می‌خوانید.
ایکناـ برای مخاطبان ایکنا خودتان را معرفی بفرمایید؟
صدیقه تپه‌رشی ساکن روستای سرسگاز شهرستان سنقر استان کرمانشاه هستم. حافظ کل قرآن هستم و علاقه‌مندی من به حفظ کلام الهی از زمانی آغاز شد که برنامه‌های محمدحسین طباطبایی پخش می‌شد و دوست داشتم من نیز روزی حافظ کل قرآن شوم.
حفظ قرآن را وقتی شروع کردم که بینایی‌ام در حد خواندن و نوشتن نبود و با کمک برادرم موفق به حفظ جزء 30 قرآن کریم شدم به شیوه‌ای که ایشان می‌خوانند و من حفظ می‌شدم.
فکر نمی‌کردم روزی بیاید و من حافظ قرآن شوم به همین خاطر برنامه حفظ قرآن را به شیوه حرفهای آغاز نکردم، یعنی اصلاً در این خصوص چیزی نمی‌دانستم و معلم و راهنمایی نداشتم.
ایکناـ از خاطراتی که در مسیر حفظ قرآن داشتید برایمان بگویید؟
با یک ضبط که پدرم برایم تهیه کردند شروع به حفظ قرآن کردم و به خاطر دارم که در آن زمان برق روستای سرسگاز بسیار قطع می‌شد و این قطعی معمولاً برای هفته‌ها ادامه داشت و این خود وقفه‌ای بود تا من که تکیه‌گاهم برای حفظ همان ضبط بود به دلیل قطع برق طولانی‌مدت نتوانم به حفظ به صورت مستمر ادامه دهم.
اوایل خیلی سخت بود، چراکه وقفه‌های طولانی‌مدت باعث می‌شد که من نتوانم به مرور آیات بپردازم و شرایط بد روستا به لحاظ قطع برق همیشه عاملی بود تا از برنامه‌های خود برای حفظ قرآن عقب بیفتم.
ایکناـ امروز به‌عنوان یک حافظ کل روشندل آیا از مسئولان درخواستی دارید؟
می‌گویند پشت هر سختی همیشه روشنی است و باید روزگار سخت را بگذارنی تا به آنچه که می‌خواهی برسی، اما در پاسخ به شما باید بگویم دیگر هیچ‌گاه درخواستی از مسئولان شهرستان سنقر و استان کرمانشاه ندارم، چراکه همیشه از آنها درخواست حمایت داشته‌ام، اما حمایت نشدم، حتی برای یادگرفتن خط بریل.
می‌دانم اگر امروز این گفت‌وگو را که درد دلی با مسئولان است منتشر کنید به بنده خرده گرفته می‌شود، اما واقعاً هیچ وقت حمایتی از جانب هیچ مسئولی به بنده نشده است.
ایکناـ به‌عنوان یک بانوی روشندل موفق در عرصه قرآنی چه آرزویی دارید؟
خوشحال هستم و لذت می‌برم که خداوند این همه توانایی را به من عنایت کرده و سپاسگزارم و او را شکر می‌کنم که توانستم این قدرت را پیدا کنم و امروز یک حافظ کل باشم.
با اینکه روستای محل زندگی‌ا‌م را بسیار دوست دارم، اما علاقه دارم تا برای ادامه فعالیت‌ها و برنامه‌های قرآنی که در ذهن دارم به شهر مقدس قم نقل مکان کنم تا به اهدافی که در سر می‌پرورانم برسم.
گوشی که با آن کار می‌کردم مدتی است که خراب شده و آرزو دارم که برای من گوشی تهیه شود و یا حداقل نیمی از هزینه آن را در اختیارم بگذارند تا بتوانم گوشی تهیه و برای حفظ قرآن از آن استفاده کنم.
ایکناـ برنامه‌های حفظ خود را چگونه پیگیر هستید؟
از طریق فضای مجازی همراه با اساتید و مربیان «مهد قرآن» شهرستان خوانسار استان اصفهان به مدیریت خانم میرشفیعی که جا دارد از تمام اساتید گرانقدر مؤسسه مهد قرآن به ویژه استاد رحمت‌الله ماهینی تقدیر و تشکر داشته باشم و امیدوارم بتوانم با موفقیت‌های خود در این عرصه پاسخگو به تمام زحمات این عزیزان باشم.
ایکناـ سخن آخر.
حفظ قرآن سبب تقویت هر چه بیشتر ایمان و باور‌های قلبی‌مان می‌شود پس به تمام مخاطبان عزیزی که حرفهای این حقیر را می‌خوانند توصیه می‌کنم به حفظ قرآن روی بیاورند و با آیات هر چه بیشتر خودشان را به خالق هر آنچه زیبایی است نزدیک‌تر کنند. باشد همه پیرو قرآن باشیم.
انتهای پیام
