سبک زندگی امام جواد(ع)؛ الگویی برای رسیدن به قله سعادت

حجت‌الاسلام والمسلمین حجت‌الله سروری، مدرس حوزه و دانشگاه در گفت‌و‌گو با ایکنا از کرمانشاه با تسلیت سالروز شهادت امام جواد(ع) با اشاره به بخش‌هایی از زندگی آن حضرت اظهار کرد: در زمان حکومت بنی‌عباس چه در زمان مأمون و چه در زمان معتصم تلاش فراوانی کردند که شخصیت علمی و دینی امام جواد(ع) را به نوعی تخریب کنند، اما حضرت در طول ۱۷ سال امامت خویش، چون خورشیدی عالم تاب هدایت و رهبری مردم را مدیریت کردند.

وی افزود: ایشان در همان دوران نوجوانی در بسیاری از مناظره‌ها که با دشمنان متعصب و برخی از ناآگاهان به مقام امامت داشتند، به دشوارترین مسائل فقهی و علمی پاسخ داده و پیچیده‌ترین معادلات علم و حکمت را حل می‌کردند. امام جواد(ع) با وجود سن و سال جوانی خود و با وجود بحران‌ها و تلاطم‌هایی که در جامعه آن زمان وجود داشت با درایت و مدیریت مطلوب اجتماعی توانستند باعث وحدت و انسجام بیش از پیش شیعه در مقابل دشمنان شوند.

سروری گفت: امروز بُعد الگوپذیری از امام جواد(ع) از این حیث مهم و کلیدی است که جوانان ما به تأسی از ایشان ضمن پرهیز از حالت خمودگی، رکود و ناامیدی بدانند که با نشاط جوانی در پرتو توکل بر خدای متعال و اعتماد به توانایی‌های خود می‌توانند بسیاری از به ظاهر ناممکن‌ها را ممکن کنند. نمونه آن فعالیت‌های جوانان کشور در عرصه‌های مختلف و فعالیت‌های چشمگیر در مؤسسات دانش‌بنیان است.

این مدرس دانشگاه با بیان اینکه امام جواد(ع) در یک بیان نورانی به تبیین ارکان انقلاب و ایجاد جهانی آرمانی عاری از ظلم اشاره می‌کنند، افزود: خنثی نبودن در برابر دشمن و جبهه باطل و دفاع تمام‌قد از جبهه حق و مجهز بودن در مقابل آن‌ها از هر جهت باید سرلوحه کار همه مسلمانان قرار بگیرد.

وی ادامه داد: بنا به فرمایش امام جواد(ع) اهالی مسجد باید حامی تقواپیشگان، چراغ راه گمشدگان از مسیر الهی، تقویت‌کننده جبهه حق، تلاشگران کسادی بازار منکران، دفاع از مظلوم، سیرکننده گرسنگان، غمخوار بی‌پناهان و حافظ حقوق اهل تقوا باشند.

مدیر ستاد هماهنگی کانون‌های مساجد کرمانشاه بیان کرد: نخبه‌پروری و پرورش شاگردان قوی از سیره عملی امام جواد(ع) بود؛ هر چند تأسیس مدرسه و تربیت شاگرد و نخبه‌پروری در دایره وسیع در دوره امامت امام باقر(ع) و امام صادق(ع) شکل گرفته بود، ولی در دوره امامت امام جواد(ع) به‌دلیل فشار سیاسی سنگین خلفای عباسی شاگردپروری نتوانست در آن وسعت ادامه پیدا کند، ولی در همان دایره بسیار محدود امام اقدام به تربیت شاگردان بسیار برجسته و تأثیرگذار کردند.

وی ادامه داد: شیخ طوسی نام ۱۱۳ نفر از اصحاب و راویان آن حضرت را نوشته است که در میان آنان افراد زبده و سرشناسی به چشم می‌خورد، از قبیل احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی که از اصحاب اجماع بود و همگان به فقاهت او اعتراف کرده و مرسلاتش را می‌پذیرفتند؛ همچنین احمد بن اسحاق قمی که مزارش در سرپل‌ذهاب است، از اصحاب امام جواد(ع) و امام هادی(ع) و همچنین وکیل امام عسکری(ع) در قم بودند؛ ایشان به نمایندگی از سوی مردم به خدمت ائمه(ع) می‌رسیدند و احکام و دستور‌ها را از امامان می‌گرفتند و به مردم ابلاغ می‌کردند.

این مدرس دانشگاه یادآور شد: همچنین شخصیت‌های بزرگی مانند علی بن مهزیار، احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی، زکریا بن آدم، محمد بن اسماعیل بن بزیع، حسین بن سعید اهوازی، احمد بن محمد بن خالد برقی از تربیت‌یافتگان مکتب امام جواد(ع) بودند که هر کدام در صحنه علمی و فقهی، به‌عنوان یک وزنه به‌شمار می‌رفتند و حتی برخی تألیفات متعددی داشتند.

سروری با بیان اینکه یکی از مواضع سنجیده امام جواد(ع) حضور در مناظره‌ها بود که توسط مأمون شکل می‌گرفت که امام(ع) از فرصت به‌دست آمده استفاده لازم را در تثبیت امامت خود می‌کردند، گفت: بنا به فرموده امام جواد(ع) هر انسانی با داشتن سه ویژگی پسندیده می‌تواند به مقام خشنودی و رضای پرودگار مهربان عالم برسد، اول اینکه زیاد طلب آمرزش و استغفار داشته باشد، دوم اینکه نرمخو و اهل مدارا با مردم باشد و سوم آنکه زیاد صدقه بدهد. باشد که عامل به کلام ائمه(ع) باشیم که چراغی در زندگی و آخرت ما خواهد بود.