مجید محمدی، استادیار دانشگاه در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از کرمانشاه، گفت: استشهاد رایجترین مستند در احتجاجات مسلمانان و بهطبع شاعران و نویسندگان است.
وی اظهار کرد: اهمیت جایگاه قرآن سبب شده تا استناد به آن مهمترین مستند در مناظرات باشد بنابراین برای اثبات این ادعا در مناظرات، آیه و یا حدیثی با صراحت و یا با تاویل با آن ادعا در ارتباط است که موضوع گواه بر آن داده میشود.
محمدی تصریح کرد: آنچه که در مناظرات در نظر گرفته میشود معمولا تایید و یا تاکیدی بر گفتههاست تا شک و تردید را برطرف و شنوده را به دریافت و قبول ادعا دعوت کند.
استادیار دانشگاه با بیان این مطلب که معولا شاعران و نویسندگان در مطالب و یا اشعاری که تجلی قرآن و حدیث در آثارشان متجلی است از این مستند بهره برده و این خود سندی مستحکم بر آثار ارائه شده از جانب آنان است که در این خصوص میتوان به آثار نصیبی کرمانشاهی اشاره داشت، افزود: این شاعر برای از بین بردن شک و شبهه از اراده خداوند در انتظام دقیق دنیا از آیات درخصوص نظم آفرینش بهره برده است.
محمدی با اشاره به شعری از این شاعر«فرازنده دامن نه خیم، فروزنده ماه انجم حشم؛ معلق کن خیمه نه سپهر، منور کن مشعل ماه و مهر» اظهار کرد: بیتها اشاره دارند به آیه اللّهُ الَّذِي رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لأَجَلٍ مُّسَمًّى يُدَبِّرُ الأَمْرَ يُفَصِّلُ الآيَاتِ لَعَلَّكُم بِلِقَاء رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ؛ رعد آیه 2
این استادیار دانشگاه گفت: در بیشتر موارد استفاده از آیه یا حدیث در حقیقت تلقین حکمت، پند و تعلیم است و این کاربرد نویسنده و یا شاعر را از اطناب بینیاز میکند.
وی تصریح کرد: آیات خیر الکلام هستند و درعین اختصار نهایت فصاحت و بلاغت را دارند، کاربرد اخلاقی آیات در اکثر آثار زبان فارسی به عنوان بخشی مهم در صبغه ادبی کتب به شمار میرود.
محمدی اظهار کرد: در خصوص این آثار باید گفت اگر جنبه اخلاقی و پند و تعلیم آن را در برخی از آثار ادبی جمعآوری کنیم فصلی از کتاب را به خود اختصاص خواهد داد.
وی درپایان تاکید کرد: بخش بزرگی از گفتار ما صرفا بیان حقایق نیست بلکه در برگیرنده ارزیابیهاست.