به گزارش ایکنا از کرمانشاه، شهادت عالمان و دانشمندان ما ادامه دارد و این راه پر افتخار و میراث ذریه طیبه خاندان نبوت و ولایت است و توفیقی الهی است که تنها برای کسانی حاصل میشود که مجاهدت و استقامت در مسیر ایمان و جهاد داشتهاند به این بهانه به ذکر ده نکته قرآنی درخصوص شهادت دانشمند پر افتخار هستهای و دفاعی کشور «شهید محسن فخریزاده» میپردازیم تا بدانیم راهشان ادامه دارد.
اول آنکه این ضربهها و آسیبها از جانب دشمن نباید ما را از ادامه راه باز دارد و باعث انفعال و شکست روحی و سازش شود. قرآن میفرماید ««وَلَا تَهِنُوا فِی ابْتِغَاءِ الْقَوْمِ ۖ إِنْ تَکُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ یَأْلَمُونَ کَمَا تَأْلَمُونَ» (نساء/۱۰۴)
دومین نکته در این خصوص راهبرد اقتدار نظامی و دفاعی را از یاد نبریم که اصل اساسی در مواجهه با دشمن است چرا که دشمن میخواهد ما را از دستیابی به این اقتدار باز دارد. قرآن میفرماید «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُمْ» (انفال/۶۰)
سومین مورد در اینباره آنکه یادمان باشد که راهبرد دشمن تضعیف ما و ایجاد چالش و زحمت است بنابراین بلاهت است که از دشمن انتظار کمک و حل مشکل داشته باشیم. قرآن میفرماید «لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِکُمْ لَا یَأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ» (آلعمران/۱۱۸)
چهارمین نکته آنکه درون دشمن نسبت به ما پر از حقد و خشم و کینه است با آنکه میخواهند در ظاهر آداب دیپلماسی را رعایت کنند، اما آن خشم درونی در اظهارات آنها خود را نشان میدهد. قرآن میفرماید «قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ» (آلعمران/ ۱۱۸)
پنجم آنکه راهبرد بسیار مهم ما در برابر دشمن صبر و ایستادگی و مقاومت است که پیروزی بر دشمن تنها در صورت پایبندی به این راهبرد حاصل میشود. قرآن میفرماید «رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ» (بقره/۲۵۰)
ششم بدانیم سنت خدا آزمایشهای سخت و سنگین است و باید خود را برای مواجهه با این آزمایشات الهی آماده کنیم و هیچ قوم و ملتی از این سنت الهی معاف و مستثنا نیست. قرآن میفرماید «أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ» (۲/عنکبوت) و «وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۖ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْکَاذِبِینَ» (۳/عنکبوت)
هفتمین نکته که نباید تعارفات و لبخندهای ظاهری دشمن را در محافل رسمی جدی بگیریم و باور کنیم، چون قطعاً در پشت این زهر خندهای ظاهری چیزی جز توطئه و دسیسه حقد و کینه وجود ندارد. قرآن میفرماید «إِذَا لَقُوکُمْ قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَیْکُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَیْظِ» (آلعمران/۱۱۹)
هشتم آنکه پیمانشکنی دشمن باید با پیمانشکنی ما همراه باشد یعنی اگر دشمن به پیمانهای خود وفادار نماند رسماً اعلام کنیم که ما هم به پیمانمان عمل نخواهیم کرد. قرآن میفرماید «وَ إِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیَانَةً فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْخَائِنِینَ» (انفال/۵۸)
نهم باورمندی نسبت به اصل امید و امدادها و نصرت الهی است. قرآن میفرماید «وَلَیَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ» (حج/۴۰)
و نکته پایانی آنکه یادمان نرود که امدادهای غیبی و الهی پیوسته پشتیبان و همراه جبهه حق علیه باطل است و بدانیم اراده قطعی الهی بر پیروزی نهایی جبهه حق و شکست و انهزام جبهه باطل است. قرآن میفرماید «وَلَقَدْ سَبَقَتْ کَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِینَ» (صافات/۱۷۱) در آیهای دیگر در این خصوص قرآن میفرماید «إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ» (فجر/۱۴)
انتهای پیام