یکی از مسائل مهمی که طی چند سال گذشته جامعه ما با آن مواجه بوده و موجب کاهش ارزشهای معنوی، اخلاقی و مشکلات روحی و روانی شده، بالارفتن سن ازداوج و در پی آن کاهش میزان حیا و مواجه کردن جامعه با چالشهای جدی بوده است؛ در این خصوص خبرنگار ایکنا از کرمانشاه با حجت محمودی، جامعهشناس و استاد دانشگاه گفتوگویی کرده است که متن آن را در ادامه میخوانیم:
این سؤالی است که ذهن بسیاری را به خود مشغول کرده و بسته به عواملی مختلف به فراخور ذهنیت و دیدگاه هرکس پاسخی برای آن وجود دارد که چرایی آن را نمیتوان به یک یا چند عامل گره زد. برخی مشکلات معیشتی و اقتصادی و برخی عوامل فرهنگی و اجتماعی و... را دخیل در این موضوع میدانند.
پیش از آنکه به تأثیرات بالارفتن سن ازدواج بپردازیم بهتر است کمی در خصوص ازدواج و پیامدهای آن بگوییم. ازدواج از رویدادهای مهم زندگی است و از نظر اجتماعی پیوندی با ثبات و هدفمند بین زن و مرد شناخته میشود که به این وسیله سنگ بنای تشکیل خانواده که اصلیترین نهاد زندگی است گذاشته و در پی آن نهادی که منشأ اندیشه و تدبر است تشکیل میشود که در صعود و پیشرفت و یا سقوط و یا انحطاط جامعه تأثیرگذار است.
با ازدواج بنیان خانواده شکل میگیرد و براساس آن نیازهای جنسی و عاطفی فرد و یا نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی فرد تنظیم میشود. ازدواج یک هنجار پذیرفته شده در تمامی کشورها محسوب میشود.
ازدواج دارای نتایج و آثار بسیاری است؛ دین مبین اسلام بهعنوان یک دین آسمانی ازدواج را کاری محبوب و مقدس دانسته و جوانان را همواره و مؤکداً به آن توصیه میکند، چراکه ازدواج بههنگام سلامت فرد را تأمین میکند که سعادت جامعه را بهدنبال دارد همچنین تأثیرات بسیاری در نشاط اجتماعی و رشد و توسعه هر جامعه خواهد داشت.
اما در پاسخ به سؤال اصلی شما درخصوص تبعات بالارفتن سن ازداوج در جامعه باید گفت، در سالهای اخیر آمارهای روبه رشد انحرافات و بیبندباری اخلاقی در جامعه روندی غیرطبیعی داشته که میتواند ناشی از عوامل ساختاری باشد و بهعنوان مثال نیاز جنسی، بخش جداییناپذیر ماهیت زیستی، روانی و اجتماعی را تشکیل میدهد و روشن است که در سلامت بهداشت روانی فرد و جامعه تأثیر دارد که براساس آموزههای دینی اگر این نیاز بهصورت معقول (ازدواج) و در زمان مناسب رفع نشود موجب بیبندوباریهای اخلاقی و کاهش میزان حیا در جامعه خواهد شد.
جامعه امروز ما نیازمند فرهنگسازی برای ازدواج است، اما نه از نوع شعاری، چون امروز متولیان فرهنگی بیشتر در قالب شعار حرف میزنند نه آنکه پای حرف و عمل باشند. از ابتدا باید به جوانان برای تشکیل خانواده آن هم براساس معیارهای دینی و اخلاقی آموزش دهیم و به آنان آگاهی ببخشیم و بفهمانیم هیچ انسانی به تکامل نمیرسد مگر با ازدواج و تشکیل خانواده و داشتن فرزند.
بدانیم ازدواج تنها برای برطرف کردن غرایز نیست بلکه میزان امید به زندگی را بالا برده و زمینه تلاش افراد برای کارآمدی و حضور فعال در جامعه را فراهم میکند در مقابل بالارفتن سن ازدواج بر کاهش میزان حیا در جامعه تأثیراتی دارد که در قبل برای آن توضیحاتی داده شد، اما همین بس که تبعات بالارفتن سن ازدواج منجر به کاهش میزان حیا در جامعه شده که در برخی موارد غیرقابل جبران است. این امر باید تلنگری باشد تا دستگاهها و نهادهای فرهنگی بیشتر و غیرشعاریتر پای کار آمده و در این موضوع عملاً و در میدان تلاش کنند.
انتهای پیام