ریشه‌های فرار از خانواده را باید در دوران کودکی فرد جست‌وجو کرد
گروه اجتماعی: معاون فرهنگی ـ دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند اظهار کرد: ریشه‌های فرار از خانواده چه در دختران و چه در پسران را باید در دوران کودکی فرد جست‌وجو کرد.
رضا دستجردی، معاون فرهنگی ـ دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان جنوبی، گفت: اگر خانواده‌ای در تربیت فرزند خود سهل‌انگاری کرده و آن‌گونه که لازم است شخصیت او را مقاوم شکل نداده باشند در دوران نوجوانی و جوانی با توجه به روحیات خاص این دوره ممکن است تصمیم به فرار از محیط خانه بگیرد.
معاون فرهنگی ـ دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند اظهار کرد: این وضعیت درست مانند ساختمانی است که پی‌ریزی درست نشده است و به طوری طبیعی در چنین شرایطی نباید انتظار ساختمانی مستحکم و مقاوم را داشت.
دستجردی عنوان کرد: نوجوانی دوران استقلال‌طلبی و ایجاد حس‌های متضاد در درون انسان است که برای عبور از این دوران حساس خانواده‌ها باید درک درستی از فرد داشته و بتوانند ویژگی‌های خاص دوران نوجوانی را به‌درستی بشناسند.
وی افزود: اگر به‌جای درک فرزند نواجوان خانواده‌ها برخوردی تحقیرآمیز داشته، مدام نوجوان را با دیگران مقایسه کند و نتوانند ارتباط خوب و صمیمانه‌ای با فرزندشان برقرار کنند ممکن است این نوجوان به غلط به این نتیجه برسد که بهتر است خانه را ترک کند.
معاون فرهنگی ـ دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند ادامه داد: نوجوان زمانی فرار از خانه را ترجیح می‌دهد که احساس کند در خانواده دیگر آرامشی وجود ندارد و به اشتباه تصور کند بیرون از خانه جای امن‌تری برای او وجود خواهد داشت.
دستجردی اظهار کرد: اختلافات شدید میان پدر و مادر و یا وجود ناپدری یا نامادری ناسازگار با نوجوان هم از دیگر دلایل فرار از خانواده و ترجیح دادن زندگی با کسان دیگری غیر از والدین است که این مسئله نیز باید مدنظر قرار گیرد.
وی افزود: برخی از افراد ممکن است از خانه فرار نکنند، اما به علت محیط متشنج خانه و یا ناسازگاری با ناپدری و نامادری و به قصد فرار از خانه تن به ازدواج بدهند در حالی که ازدواج با هدف فرار از محیط خانواده منجر به یک زندگی مطلوب نخواهد شد چرا که معمولا در اینگونه ازدواج‌ها عجله و شتاب وجود دارد.
معاون فرهنگی ـ دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند یادآور شد: فرار از محیط خانه چه برای دختران و چه پسران آسیب‌زا است و افراد چون منابع حمایتی اقتصادی خانواده را از دست می‌دهند بنا بر اجبار ممکن است دست به جرایمی چون سرقت بزنند و از طرف دیگر فرار خانواده زمینه‌ساز مسائلی چون اعتیاد یا آسیب‌های اخلاقی نیز است.
