به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) مفهوم «انقلابیگری» در سخنرانیهای اخیر رهبر معظم انقلاب در کانون توجه قرار گرفته است و ایشان به تبیین مبانی، معیارها، حدود و ثغور و آسیبهای تبیین این مفهوم پرداختهاند.
رهبر معظم انقلاب از سویی با رد تقسیمبندی غربی تندرو ـ کندرو، تقسیمبندی حقیقی را انقلابی ـ غیرانقلابی دانسته و از سوی دیگر خود انقلابی بودن را دارای درجات و مراتب مختلف بیان کردند تا براین اساس به راحتی نتوان افراد را متهم به غیرانقلابی بودن نمود.
ایشان برای تبیین دقیق مفهوم انقلابیگری 5 معیار اصلی را بیان کردند که عبارتند از «پایبندی به مبانی و ارزشهای اساسی انقلاب اسلامی»، «هدفگیری مستمر آرمانها و همت بلند برای رسیدن به آنها»، «پایبندی به استقلال همهجانبه کشور»، «حساسیت در برابر دشمن و تبعیت نکردن از او» و «تقوای دینی و سیاسی».
براین مبنا هر فرد، گروه و جریان سیاسی به هر میزان برخوردار از این 5 شاخص باشد جزو جریان انقلابی محسوب شده و از جریان غیرانقلابی متمایز میشود. این مسئله در حقیقت اقدامی در راستای خنثیسازی اقدامات تفرقهافکنانه و برهمزننده وحدت ملی از سوی غرب با تقسیم جامعه به تندرو و کندرو باشد.
در همین راستا گفتوگویی با حجتالاسلام و المسلمین علیرضا سلیمی، عضو کمیسیون آموزش مجلس نهم و منتخب مردم دلیجان و محلات در مجلس دهم، صورت گرفته است که در ادامه میآید:
مفهوم انقلابیگری که در سخنان اخیر رهبر معظم انقلاب بسیار بر آن تأکید شده دارای چه معانی و ابعادی است؟هویت واقعی کشورمان در گرو انقلابیگری است. در واقع انقلابیگری برای نظام و مردم ما هویتآفرین است و شخصیت حقوقی کشورمان براین اساس تعریف شده است. انقلابیگری در نگاه یک انسان دیندار، به معنای مبارزه با ظلم، تعدی و تجاوز و بیعدالتی مستکبران عالم است و براین مبنا انسان انقلابی در مقابل تحمیل ساختارهای ظالمانه و یکجانبه بینالمللی که از سوی قدرتها صورت میگیرد میایستد و مقاومت میکند و به هیچ وجه از خواستهای قلدران بینالمللی تبعیت نمیکند.
از منظر ایجابی نیز انقلابیگری به معنای جهاد
مستمر برای رسیدن به آرمانها و پیشرفت و توسعه واقعی کشور است. با این اوصاف
انقلابیگری و داشتن این روحیه همه معنای زیست مردم ما در نظام جمهوری اسلامی و ذیل
گفتمان انقلاب اسلامی است.
امام راحل نیز اگرچه عارف و مرجع تقلید کمنظیری بودند اما آنچه توانست این تحول شگرف را از سوی امام(ره) در جهان معاصر ایجاد کند ناشی از روحیه انقلابیگری و سازشناپذیری ایشان بود، لذا دست برداشتن از این روحیه به معنای پذیرش ساختارهای قدرت تحمیلی دنیا و عقبگرد از همه دستاوردهای انقلاب اسلامی است.
اهداف برخی در وادار ساختن مردم از عقبگرد از روحیه انقلابی چیست؟
انقلابیگری امروز دشمنان فراوانی دارد و
عدهای در این میان به دنبال آن هستند که مردم ما را از انقلاب کردن پشیمان کنند.
در حالی که همین روحیه انقلابی است که توانسته با تکفیریها مبارزه کند و در برابر
زیادهخواهیهای استکبار ایستادگی کند.
دست برداشتن از انقلابیگری یعنی پهن کردن فرش قرمز زیر چکمههای دژخیمان بینالمللی و نفوذیها. انقلابی به نفوذی اجازه
میدانداری نمیدهد و به کسانی که با فرهنگ و هویت اسلامی و ایرانی ما مقابله میکنند
اجزه عرض اندام نمیدهد.
در واقع هدف اصلی برخی در داخل و خارج از سست کردن روحیه انقلابی مردم و پشیمان ساختن آنها از انقلاب، تکمیل پازل طرح نفوذ آنها در ارکان تصمیمگیری و تغییر محاسبات ذهنی مسئولان کشور است. حفظ و حراست از آرمان امام و شهدا تنها با حفظ روحیه انقلابی و جهادی امکانپذیر خواهد بود.
یکی از برنامههای غرب در سست کردن روحیه انقلابی در جامعه و مسئولان، جا انداختن دوگانه تندرو ـ کندرو یا زدن انگ افراطی به انقلابیون است و در داخل نیز بعضا عدهای به این دوگانه دامن میزنند. مسئولان تا چه حد باید مراقب باشند که در قالب این دوگانهسازی جعلی دشمن حرکت نکنند و براساس معیارهای دینی و انقلابی، مسائل سیاسی و اجتماعی را تحلیل کنند؟امروز دشمنان برای اینکه انقلابیون به انزوا
کشیده شوند برچسب تندرو و افراطی به آنها میزنند تا در جامعه فضایی ایجاد شود که
انقلابیگری مترادف افراطیگری تلقی شود.
کسانی که در داخل کشور هستند نباید از
این ادبیات دشمن استفاده کنند. استفاده کردن از ادبیات سیاسی مورد پسند دشمن قطعا
بازی در زمین دشمن است. این ترفند همیشگی انگلیسیها بوده است که با شقه شقه کردن
جامعه و تقسیم مردم به گروههای مختلف، به ارکان مختلف حاکمیت و افکار عمومی مردم نفوذ
پیدا کنند.
رسانهها و شخصیتهای سیاسی باید دقت کنند که از ادبیات دشمن که با اهداف خاصی طراحی شده است استفاده نکنند که در غیر این صورت لطمات جدی به همدلی و انسجام ملی وارد خواهد شد.