به گزارش ایکنا، محمدعلی حاجی دهآبادی، استاد دانشگاه قم و مدرس جامعه المصطفی(ص) روز دوشنبه، 14 مردادماه، در نشست هماندیشی علمی «بررسی نقش علما و مراکز دینی در قبال رعایت و پیشبرد حقوق انسانی در جوامع اسلامی» در قم گفت: یک نشریه و خبرنامه مرتبط با فعالیتهای حقوق بشر اسلامی باید منتشر شود تا بتوانیم اطلاعرسانی مناسبی برای دانشجویان، حوزویان و ... داشته باشیم ولی هم اکنون این خلا وجود دارد.
حاجی دهآبادی با بیان اینکه همچنین جای مجله علمی پژوهشی با وجود برخی دوفصلنامهها مانند حقوق بشر، مجله تطبیقی حقوق بشر چون سطح نازلی دارد خالی است اظهار کرد: کمیسیون حقوق بشر اسلامی باید در هر دانشگاه بزرگ و یا حوزه علمیه دفتر داشته باشد و از این طریق نشستهای علمی و کاربردی و ... در این زمینه تولید محتوا کند.
تربیت مبلغ حقوق بشر اسلامی
این کارشناس مسائل حقوقی افزود: انفعال علمی و عملی در مباحث حقوق بشر در جامعه اسلامی دیده میشود و در حوزه هم با اینکه مبلغ برای محرم و صفر تربیت کردهایم ولی کمتر مبلغی برای زندان و مباحث حقوق بشری تربیت کردهایم.
حاجی دهآبادی تصریح کرد: فعالیت قابل ملاحظهای در بحث حقوق بشر صورت نگرفته و اگر بوده است واکنشی بوده و نه کنشی؛ از جمله این تعبیر که متفکران غربی در حیطههای حقوق بشر و حقوق جزا مطلبی را طرح میکنند و ما میگوییم اسلام هم گفته است در حالی که ما باید نظریاتی بدهیم که آنها از آن مطلع نیستند.
استاد دانشگاه قم تأکید کرد: فضای نظریهپردازی در کشور غالب نیست و اگر در مقطع ارشد و دکترا چیزی وجود داشته باشد عمدتاً در حوزه نقد است نه نظریهپردازی، درحالیکه باید روش نقد و نظریهپردازی آن در مقطع ارشد و دکتری به درس تبدیل شود.
برندسازی اصطلاحی
حاجی ده آبادی، با بیان اینکه با ادبیات علمی در حوزه حقوق بشر آشنایی نداریم تصریح کرد: بحث تولید واژگان و اصطلاحات در محیطهای علمی ضعیف است درحالیکه غربیها متون حقوقی و دینی ما را میخوانند و واژههای به روز وضع میکنند و ما هنوز نمیدانیم در مواجهه با متون دینی چگونه باید اصطلاح وضع کنیم و برندسازی واژگانی داشته باشیم.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: کمیسیون حقوق بشر اسلامی باید مجموعه مصاحبههایی با فرهیختگان حوزه و دانشگاه داشته باشد و نظریات آنها را جمعآوری کند و از آن بهره گیرد.
خلا در تأمین آزادی نظریهپردازی
وی افزود: طرح آیین نامه کرسیهای نقد و نظریه یکی از مباحث مهم بود و در این راستا اگر نظریهپردازی فرضیهای متفاوت از خواست حاکمیت ارائه میداد، سرنوشت کاری او تضمین میشد. زیرا حاکمیت هنوز نتوانسته با صاحبنظران و متفکران به این جمعبندی برسد که در نظریهپردازی آزادی وجود داشته باشد و به حقوق افراد تعرض نشود.
وی تأکید کرد: امنیت فکر و نظریهپردازی از مسائلی است که کمیسیون حقوق بشر اسلامی باید بیشتر به آن بپردازد و نیازمند آنیم که نظریهها را طراحی کنیم نه اینکه صرفاً به نقد نظرات دیگران بپردازیم، همچنین کمیسیون حقوق بشر میتواند حد واسط میان فعالان حقوق بشر اسلامی در کشورهای اسلامی با ایران باشد.
انتهای پیام