علی قاسمآبادی، قاری ممتاز کشورمان، با ارسال دو عکس، از تلاوت خود در دیدار جمعی از فرماندهان سپاه با مقام معظم رهبری (سال 90)، متنی را در اختیار ایکنا قرار داد. این دیدار در سالروز میلاد امام حسین(ع) انجام شده است. متن این یادداشت به این شرح است؛
سالها قبل، توفیق حاصل شد تا در جمع فرماندهان سپاه و مقام معظم رهبری تلاوت داشته باشم. قبل از تلاوت، سردار حسین سلامی، فرمانده فعلی سپاه، آیاتی را که باید تلاوت میکردم، انتخاب کرد. آیاتی از سوره مبارکه انفال، تمام توان خودم را به کار بستم تا آنچه را تا آن روز از تلاوت آموخته بودم در محضر ولی امر مسلمین به نمایش بگذارم.
دیدار آن روز مانند بسیاری از دیدارهای فرماندهان سپاه با مقام معظم رهبری سرشار از رفاقت، صمیمیت و همدلی خادمان امنیت و آبادانی کشور بود و همه منتظر دیدار یار، و شنیدن سخنانشان برای راهبردها و رویکردهای سازنده در سپاه بودند.
بعدها تصاویری از آن دیدار به دستم رسید که خاطره خوش آن روز را زنده کرد. در یکی از عکسها تصویر تاری از سردار دلها ثبت شده و در آن یک نکته هست که ذهنم را درگیر کرد؛ «خشوع حاج قاسم» در زمان استماع کلامالله.
بارها با خودم فکر کردهام که چگونه یک انسان این گونه میتواند در قلوب میلیونها انسان نفوذ کند و همه از شهادتش مغموم شوند؟ چطور محبت این عاشق امام حسین(ع) و ولایت در دل فوج فوج مردم، ایجاد شده است؟ برای رسیدن به پاسخ این پرسشها و پرسشهای دیگر به قرآن مراجعه میکنم؛ آیه 96 سوره مبارکه مریم پیش رویم قرار میگیرد. صدایی عبدالباسطوار آن را در ذهنم قرائت میکند: «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا»؛ چه عمل صالحی بالاتر و والاتر از تأمین امنیت پایدار و جهاد در راه خدا! چه عمل صالحی باشکوهتر از مبارزه با مستکبران و دفاع از مستضعفان جهان!
پس حقیقتاً برای این مرد عاشورایی چه پاداشی را غیر از شهادت میتوان در نظر گرفت! کسی که در هشت سال دفاع مقدس جان بر کف در بیشتر عملیاتها شرکت داشت و جسورانه بر دشمن میتاخت، چهبسا شهادت، کمترین هدیه الهی برای این اسوه مقاومت و مهربانی است.
باشد که در کنار سفره پرفیض قرآن کریم و در جوار سید و سالار شهیدان، شفیع ما در روز جزا باشد. آمین یا ربالعالمین.
انتهای پیام