به گزارش ایکنا، منشور توسعه فرهنگ قرآنی با هدف دستیابی به جامعهای متمسک به قرآن و عترت و برخوردار از ایمان و عمل صالح، تحقق اندیشههای معمار بزرگ انقلاب اسلامی و رهنمودهای مقام معظم رهبری برای گسترش فرهنگ حیاتبخش قرآن، ایجاد هماهنگی بین دستگاههای دولتی و مؤسسات و گروههای فعال غیر دولتی برای همافزایی و ارتقای فعالیتهای قرآنی در سطح ملی و بینالمللی، ارتقای التزام عملی به قرآن در ابعاد فردی و اجتماعی، تحقق فرهنگ قرآنی در نظام مدیریت و تصمیمگیری و برنامهریزی کشور، توسعه مهارتهای روانخوانی و صحیحخوانی و درک معنای آیات در میان اقشار مختلف جامعه به ویژه کودکان و نوجوانان، تقویت و گسترش انس با قرآن در اقشار مختلف جامعه تصویب شد.
تصویب منشور و تأسیس شورای توسعه فرهنگ قرآنی، نشاندهنده عزم متولیان نظام در ساحت مدیریت فرهنگ جامعه است تا طریق پرتوفیق اقامه کتاب خدا و دستیابی به جامعهای متمسک به قرآن و عترت تسهیل شود.
خبرگزاری ایکنا، با توجه به اهداف بلند این سند و با هدف شناخت هر چه بیشتر آن درصدد است به معرفی کوتاه از این سند و اسناد راهبردی آن در قالب متن و فیلم با ارائه محمدحسین فریدونی، مشاور دبیر شورای توسعه فرهنگ قرآنی که خود از دستاندرکاران تهیه این سند بوده است، بپردازد.
«مقدمه توسعه فرهنگ قرآنی این است که فرهنگسازی قرآنی در جامعه ایجاد شود تا مردم به قرآن، روی بیاورند و آشنا شوند. در اینجا ضرورت دارد تا فضاسازی قرآنی صورت گیرد و به نحوی اقبال عمومی در جامعه ایجاد شود تا همچنان که به دنبال سایر نیازهای خود میروند به سراغ این نیاز معنوی که سعادت دنیا و آخرت را در پی دارد، بروند. ما در این زمینه خلأهای جدی داشته و داریم.
مردم ما ایمان و اعتقاد به قرآن دارند، اما هنوز احساس نمیکنند که خودشان باید به سراغ قرآن بروند، چرا که زمینههای مختلف و موانعی در این موارد است که باید روی آن کار کرد.
حال اگر مردم به سراغ قرآن رفتند؛ آن زمان چه باید کرد؟ مردم برای اینکه آشنایی و ارتباط عمیقی با قرآن داشته باشند، باید با همه قرآن آشنا بشوند و به گونهای باشد که بتوانند قرآن را بفهمند و در آن تدبر کنند و بدانند که چگونه میتوانند از آن در زندگی استفاده کنند و... . ما بر اساس اینکه این موضوع یک موضوع تربیتی است، اسم آن را تربیت قرآنی میگذاریم. نظام تعلیم و تربیت در همه کشورها، مسئول آشنا شدن و انس افراد با محتوایی است که برای جامعه مهم است. چه محتوایی برای جامعه مسلمان، بالاتر از قرآن؟
امام خمینی(ره) تأکید داشتند که تربیت باید قرآنی باشد. کار تربیت قرآنی، عملیاتش از طریق فعالیتهای آموزش عمومی قرآن انجام میشود. در واقع همین فعالیتهایی که در جامعه با عنوان روخوانی، روانخوانی، درک معنای قرآن، تدبر در قرآن و بحثهای تفسیر عمومی قرآن هست، همگی فعالیتهایی است که به نحوی مقدمات و ابزارهایی برای تربیت قرآنی است، به این معنی که افراد جامعه بتوانند خودشان مستقیم قرآن را بشناسند، در آن تدبر و در زندگی خودشان از قرآن استفاده کنند و به نحوی قرآن را میزان رفتار و سبک زندگی خودشان قرار دهند.
اگر تربیت قرآنی بعد از فضاسازی قرآنی انجام شود، فرهنگسازی قرآنی یعنی تعالی نگرش افراد جامعه به قرآن در حوزه ایمان، شناخت، ارتباط، انس و عمل محقق خواهد شد، انشاءالله.»