می‌دانی حاج عباس کیست

به گزارش خبرنگار ایکنا؛ عباس کریمی قهرودی زاده اول اردیبهشت ۱۳۳۶ در شهرستان قهرود استان اصفهان، پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۵۵، به خدمت سربازی اعزام شد. در دوران اوج‌گیری انقلاب به فرمان امام خمینی(ره) پادگان را ترک کرد.

بهار ۱۳۵۸ به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پذیرفته شد و در سال ۱۳۵۹ داوطلبانه به کردستان رفت. پس از پیوستن به احمد متوسلیان در سپاه مریوان؛ به فرماندهی واحد اطلاعات - عملیات آن سپاه منصوب شد. در پی تشکیل تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله(ص) از هفدهم بهمن ۱۳۶۰، مسئولیت واحد اطلاعات عملیات این یگان را به عهده گرفت و در عملیات فتح المبین به‌شدت مجروح شد.

شهید کریمی با سمت مسئول واحد اطلاعات - عملیات لشکر ۲۷ و فرماندهی تیپ ۲ سلمان در نبرد‌های رمضان، مرحله دوم عملیات مسلم بن عقیل(ع)، والفجر مقدماتی، والفجر ۱، والفجر ۳ و والفجر ۴ شرکت کرد. پیش از آغاز عملیات خیبر، از یازدهم بهمن ۱۳۶۲، به دستور شهید همت، مجدداً به فرماندهی واحد اطلاعات عملیات لشکر ۲۷ منصوب شد.

در پی شهادت همت از اواخر اسفند ۱۳۶۲، مسئولیت فرماندهی لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله(ص) را بر عهده گرفت. وی سرانجام طی عملیات آبی‌خاکی بدر، روز بیست و چهارم اسفند ۱۳۶۳ در دشت الهاله شرق دجله، به شهادت رسید.

ویژگی اخلاقی و رفتاری

انس ویژه‌ای با قرآن داشت. روزانه حتماً آیاتی از کلام الله مجید را تلاوت می‌کرد. به تعقیبات نماز اهمیت می‌داد. همواره با وضو بود. به ائمه طاهرین(ع) عشق می‌ورزید و از محبان و دلسوختگان اهل بیت عصمت و طهارت بود. رفتار، گفتار و برخوردهای شهید در خانواده، اجتماع وسپاه حاکی از آن بود که او سعی می‌کرد برنامه‌های تربیتی اسلام را در هر جا که حضور دارد، اجرا کند.

همسر شهید در این زمینه می‌گوید: از رفتار، ‌نشست و برخاست و نیز صحبت‌ها و برخوردهای شهید احساس عجیبی به انسان دست می‌داد. هنگامی که من با او روبرو می‌شدم، بی‌اختیار خود را ملزم به رعایت ادب و احترام در مقابل او می‌دیدم. حاج عباس در اثر استمرار بخشیدن به برنامه‌های تربیتی اسلام، برای نیل به مقام و مرتبه انقطاع الی الله تلاش می‌کرد و هیچ نوع علاقه و میلی که معارض با حب الهی و رضا و خشنودی او باشد، ‌در وجودش باقی نمانده بود.

در کتاب «کوهستان آتش» نوشته گلعلی بابایی آمده است: در جریان عملیات والفجر ۴ به دنبال تصرف ارتفاع ۱۸۶۶ شیخ تاجر، توسط گردان حبیب بن مظاهر، عباس کریمی، فرمانده تیپ ۲ سلمان لشکر ۲۷، بلافاصله در جمع نیرو‌های این گردان حضور یافت. همزمان با حضور کریمی در لبه جلویی منطقه نبرد، یک فروند هواپیمای میگ عراقی که برای بمباران مواضع رزمندگان لشکر ۲۷ به پرواز درآمده بود، توسط موشک‌انداز ضد هوایی سهند واحد پدافند این لشکر مورد هدف قرار گرفت و سرنگون شد که خلبان آن ناچار شد با چتر نجات بیرون بپرد. این خلبان؛ توسط رزمندگان گردان حبیب به حضور فرمانده تیپ ۲ سلمان آورده شد.

امیر راحمی معاون دوم گردان سلمان فارسی و از همرزمان عباس کریمی درباره این رویارویی گفته است: «این خلبان عراقی را آوردیم پیش عباس کریمی؛ فرمانده تیپ دو سلمان. خلبان مردی درشت‌هیکل و قوی‌بنیه بود. هیکلش در برابر جثه لاغر و ضعیف عباس، خیلی بزرگ به چشم می‌آمد. عباس با او هم صحبت شد و توانست اطلاعات کافی از او بگیرد. وقتی صحبتشان تمام شد، با کمک مترجم از خلبان عراقی پرسیدم؛ فکر می‌کنی این مرد چه‌کاره باشد؟ خلبان گفت: «جندی مکلف»؛ یعنی سرباز وظیفه. وقتی به او گفتم، مردی که با او صحبت می‌کردی، فرمانده تیپ است، تعجب کرد و پرسید «چطور یک مقام ارشد نظامی؛ در حد فرمانده یک تیپ، حاضر شده با من که یک افسر جزء هستم، هم‌صحبت بشود و این‌طور خودمانی و دوستانه با من رفتار کند؟!» برایش قابل‌ تصور نبود. از آن لحظه به بعد تا موقعی که به عقب تخلیه شد، هر بار که عباس را می‌دید، با او با احترام برخورد می‌کرد.»