«میل به کمال» با «تنفر از نقص» معنا پیدا می‌کند

به گزارش ایکنا از قزوین، مسعود جان‌بزرگی، استاد تمام پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در وبینار تحلیل روانشناختی دعای مجیر که شب گذشته، 20 فروردین به همت گروه درمان چندبعدی معنوی خداسو از سوی مرکز خدمات مشاوره و روانشناسی «طلیعه سلامت» برگزار شد، گفت: بزرگ‌ترین مشکلی که زمینه نزدیکی انسان به نار را فراهم کرده و از نور باطنی ما می‌کاهد، نوع رابطه ما با دارایی‌هایمان است.

وی ادامه داد: اگر دارایی واقعی را از دارایی خیالی متمایز کنیم می‌توانیم حوائج و خواسته‌های درستی را در شب قدر از خدای متعال طلب کنیم. دارایی آن چیزی است که وجود مرا از آنچه که هست به آنچه که باید بشود تبدیل می‌کند.

جان‌بزرگی اظهار کرد: وجود ما با همه بدی‌هایش آتش‌گیره‌هایی همچون کینه‌ها، نفرت‌ها و غم و غصه‌هایی را در درون خود جمع کرده و از آنها نگهداری می‌کند و نمی‌داند آیا اینها به تبدیل شدن ما به آنچه که خدا می‌خواهد کمک می‌کند یا خیر. باید به اینجا برسیم که بگوییم آن‌ چیزی برای من دارایی است که مرا دچار رکود نکند.

بیشتر بخوانید:

• اسماء حسنی یکی از راه‌های ادراک درست خداوند است
• تجربه امنیت در سایه اسماء الهی
• انسان چه زمان به «آزادی معنوی» می‌رسد
• بزرگ‌ترین دارایی سیستم روانی انسان «الله» است
• سعه‌صدر حاصل امنیت درونی است

وی خاطرنشان کرد: دارایی باید به پویایی، حرکت، شکوفایی و تنفس من در دنیا کمک کند. دارایی اصطلاحاً تمایلات ما را مدیریت می‌کند. به عبارت دیگر دارایی آن‌چیزی است که من نسبت به آن میل دارم؛ آن چیزی است که من از نبود آن یا ضد آن احساس بی‌میلی و تنفر دارم.

جان‌بزرگی گفت: ما دو نوع انگیزه داریم؛ مثبت و منفی. انگیزه‌های مثبت ما را به سمت اشیاء و موضوعات می‌کشاند و انگیزه‌های منفی ما را از مسائل دور می‌کند؛ به همین خاطر در روانشناسی اینگونه مطرح می‌شود که انسان‌ها دو گونه میل دارند، یکی به آن چیزی که دوست دارند داشته باشند و دیگری میل به آنچه که دوست دارند نداشته باشند. از دیدگاه بزرگان دین، هستی انسان تنها «میل به کمال» نیست بلکه باید به موضوع «تنفر از نقص» هم توجه داشت؛ ما باید به هر دو بپردازیم تا در زندگی فریب نخوریم.

استاد تمام پژوهشگاه حوزه و دانشگاه گفت: در انتهای سوره قدر می‌خوانیم که «سَلَامٌ هِی حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ»؛ سلام یعنی من برای تو امن هستم. اما آیا ما برای خودمان هم امن هستیم؟ اگر می‌خواهیم احساس امنیت را جایگزین ایمنی‌جویی کنیم باید آنچه در درون خود انباشته‌ایم را بیرون بریزیم و با کمک خدا آن‌ها را تصفیه کنیم و ملائک و نیروهای غیبی هم به کمک ما خواهند آمد تا پالایش شویم.

پالایش درونی و افزایش میل به زندگی

وی افزود: اگر پالایش شویم خواهیم دید که چگونه میل به زندگی در وجود ما افزایش خواهد یافت. «فَوَسْوَسَ إِلَیهِ الشَّیطَانُ قَالَ یا آدَمُ هَلْ أَدُلُّک عَلَیٰ شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْک لَا یبْلَیٰ» آن زمان که شیطان به سراغ انسان آمد با دو نیاز اصلی او را فریب داد اول نیاز به جاودانگی و دوم نیاز به مُلک. شیطان می‌گوید به این دلیل خداوند اجازه نداد شما به این درخت نزدیک شوید که شما را از جاودانگی باز دارد چون آنگونه ممکن است ملک و تسلط داشته باشید.

استاد تمام پژوهشگاه حوزه و دانشگاه افزود: همه ما میل به تسلط داریم و این میل انسان است که می‌تواند او را به سمتی ببرد که فریب آنچه‌ تصوری از مال است را بخورد؛ گول شِبه مال و خیال قدرت و خیال تسلط را بخورد. خداوند می‌فرماید اگر می‌خواهید مال و دارایی‌های خود را بشناسید با من به دارایی‌ها نگاه کنید آن زمان است که می‌توانید دنبال بهترین‌ها باشید و خیر و ابقا را بیابید.

وی اظهار کرد: خیر آن است که مرا رشد می‌دهد و دارایی آن است که مرا از آنچه هستم یک قدم بالاتر می‌برد؛ اگر بنا باشد دارایی وبال من شده و تمام عمر را صرف محافظت از آن کنم و نتوانم ریالی از آن را برای خود حمل کنم پس فایده‌ای برای من نخواهد داشت. من می‌خواهم قدرت داشته باشم؛ مال داشته باشم، بقا داشته باشم تا اصطلاحاً داشته‌ها به تحول و تعالی من کمک کند. انگیزه‌هایی داریم که به دارایی‌های ما وابسته است اما برخی از این دارایی‌ها ممکن است شبه دارایی باشند پس شایسته آن است که با اسماء الهی به دارایی‌ها نگاه کنیم تا ببینیم چه چیزی داشتنی است.

استاد تمام پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در پایان گفت: دارایی آن است که مرا از آنچه هستم به آنچه که قرار است بشوم برساند تا خودم را در عرش و احیا ببینم، مال باید مرا زنده کرده و رشد دهد اما متأسفانه گاهی انگیزه‌ها به سمت اموالی می‌رود که برای ما وبال هستند.

سحر محمدعلیخانی