حضرت فاطمه زهرا(س) در مقطعی حساس از تاریخ اسلام زندگی میکرد و ابعاد اجتماعی رفتار ایشان، بسیار جای تأمل دارد. ایشان را باید نماد واقعی و حقوقی زن در جامعه عاری از احساس، عقلانیت و منطق انسانی آن عصر و زمان دانست. بزرگ بانوی اسلام در عمر کوتاه خویش در معنویت و کسب معرفت جایگاه والایی داشت و بدین ترتیب پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع) را در راه برقراری حق و عدالت یاری کردند. شخصیت بیبدیل ایشان نه تنها اسوه یک زن مسلمان بود، بلکه الگوی تمامی مسلمانان برای دستیابی به سعادت حقیقی به شمار میرفت. رفتار و اعمال بانوی دوعالم در واقع آموزنده و غنی از فضیلتهای انسانی محسوب میشد که میتوان با بهرهگیری از این سرچشمه خوبیها به سر منزل مقصود رسید. از این رو ایام فاطمیه در فرهنگ تشیع، فرصتی برای تأمل بیشتر در سیره حضرت زهرا(س) است.
خبرنگار ایکنا در اینباره با داود صائمی عضو هیات علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم گفتوگویی داشته که در ادامه میخوانید؛
ایکنا- چرا حضرت فاطمه به عنوان مدافع ولایت شناخته شده اما بیشتر جنبه شهادت ایشان برجسته مانده و نقش مدافع ولایت ایشان مغفول شده است؟
ماجرای دفاع از ولایت حضرت صدیقه طاهره(س) کاملا مشهود است اولین مدافع ولایت ایشان هستند اما این قضیه مغفول مانده است. خداوند در قرآن کریم سوره آل عمران آیه مبارکه 31 میفرماید « قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۳۱﴾» بگو اگر خدا را دوست داريد از من پيروى كنيد تا خدا دوستتان بدارد و گناهان شما را بر شما ببخشايد و خداوند آمرزنده مهربان است.
تبعیت یعنی اینکه فرای محبتی که نسبت به پیامبر و اهل بیت داریم سخنان آنان را هم گوش دهیم آیا محبت کردن هزینه دارد؟ خیلی جاها هزینه ندارد، من حضرت زهرا را دوست دارم اما کی مقام و جایگاه ایشان را در دفاع از ولایت میفهم زمانی که از ایشان تبعیت کنم معمولا ما سمت مورد دوم کمتر میرویم چرا چون هزینهساز است چون اگر بخواهیم در مسیر حضرت صدیقه طاهره قدم بگذاریم باید تبعیت کنیم از ایشان یکی از این تبعیتها این است که اول مقام ولایت را بشناسیم و بعد از این ولایت و از این مقام حمایت و دفاع کنیم قطعا این حمایت کردن بیهزینه نیست هزینهبر است ما مومنین و شیعیان برای خود هزینهتراشی نمیکنیم سعی داریم بگوییم که حضرت زهرا ما شما را دوست داریم ، همه ما محبین حضرت زهرا هستیم ولی وقتی به ما گفته میشود که همین حضرت زهرا فرموده در جامعه این طور زندگی و عمل کن اینجا فراموش میکنیم که جایگاه حضرت کجاست یعنی محبت به گونهای جدا شده از تبعیت که راحتترین مسیر را انتخاب کردهایم. زیرا ما فکر میکنیم با این محبت همه چی درست میشود، برای اینکه شیعه واقعی باشیم (شیعیان ما کسانی هستند که دقیقا جا پای ما میگذارند نه عقبتر نه جلوتر به میزان).
در طول تاریخ کسانی بودهاند که ادعا میکردند شیعه هستند ولی امام معصوم آنها را به ملاقات و دیدار با خود قبول نمیکردند چرا چون شیعه ادعاست که باید به عمل برسد برای رسیدن به عمل باید نزدیک شویم به درجه عصمت چون شیعه واقعی کسی است که تمام فرمایشات اهل بیت را مو به مو انجام میدهد که این یعنی حب واقعی (یبحکم ما تبعونی تبعیت کنید از ما) تبعیت از اهل بیت هزینهبر است لذا در طول تاریخ زندگی حضرت صدیقه به همین 90 روز بسنده و فکر میکنیم یا در ماجرای حضرت امام حسین (ع) همان 10 روز عاشورا و چهل روز اربعین را در نظر میگیریم، یعنی امام حسین را در همین 10 روز قبول داریم امام حسینی را دوست داریم که دل ما راحته و هزینه بر نیست اگر بخواهیم واقعا تابع اهل بیت باشیم 24 ساعته زندگی ما باید در مسیر اهل بیت باشد تا شیعه واقعی شویم که این خود هزینه دارد.
اجحاف بزرگی که در طول تاریخ به اهل بیت شده این است که ایشان را فقط چند روز مانده به شهادت پررنگ میکنیم مانند ماجرای فاطمیه اکثرا تمام مداحان زندگی حضرت را در به آتش کشیدن درب خانه و .... خلاصه کردهاند، در صورتی که تمام زندگی حضرت مملو از درسی هست که ما را هدایت میکند به سمت ولایتپذیری و ولایت مداری و ....
در ماجرای امام حسن مجتبی (ع) اصلا زندگی امام در تاریخ نیست و آن هم فقط بسنده شده به روز ولادت و شهادت ایشان به گونهای که انگار ایشان اصلا وجود خارجی ندارند. براین اساس مروجان دین باید فرمولهای زندگی اهل بیت(ع) را امروزی نموده و به ما درس بدهند در بعد زندگی فردی و اجتماعی زیرا اهل بیت به ما مسیر داده تا در مسیر آنها حرکت کنیم که متاسفانه ما معمولا این مسائل را شسته و رفته نداریم و اگر هم هست مباحث تخصصی است که مردم نیز به سمت مسائل تخصصی نمیروند چون کار متخصصین است که در این راستا باید به زبان عامیانه اهل بیت را تفسیر کنیم تا بتوانیم زندگی آنها را در زندگی عموم مردم ترویج دهیم که اگر این اتفاق بیافتد برای گریه کردن برای حضرت زهرا صرفا دیگر از سر احساس گریه نمیکنیم بلکه از سر حماسه و شعوری که از ایشان گرفتیم برایشان گریه میکنیم و درک میکنیم که گریه برای ایشان فقط گریه مظلومیت برایشان نیست بلکه میفهمیم که ایشان جهت دفاع از ولایت جانفشانی کردند و درس حماسه به ما دادند.
دشمن درصدد است که این حماسه را از ما بگیرد چون میداند اگر هیئتها برای حضرت فقط صرفا از سر محبت گریه کنند مشکلگشای جامعه نخواهند بود و کاری با آنها ندارد با هیئتهایی مشکل دارد که درسهای اصلی حضرت فاطمه را که اصل آن ولایت مداری حضرت است را سرلوحه کار خویش قرار میدهند . هیئتها و مجالس باید بیش از آنکه بوی احساس بدهند، بوی عقلانیت، درسپذیری و تبعیت از حضرات معصومین را اصل کار خود قرار دهند.
ایکنا- در خصوص بعد شخصیتی حضرت زهرا به ویژه بعد تربیت فرزندان نظرتون را بفرمایید.
حضرت فاطمه بسیار به تربیت فرزند حساس هستند و اولویت زندگی ایشان همین تربیت فرزند است. تربیت توامان ابعاد وجودی فرزند است فرزند باید انسانی چند بعدی تربیتش شود نه فرزندی که گرم وسرد روزگار را تا لحظه ورود به جامعه نچشیده است. امروز بحرانی در خصوص تربیت فرزند در کشور است که خانوادهها فکر میکنند تربیت فقط تربیت جسم و خوراک است اما حضرت به ما یاد میدهند که در سنین کودکی باید فرزند را تربیت کرد به آدابی که جلوتر از زندگی اجتماعی بتواند برایش موثر باشد. دلسوزی والدین نسبت به فرزندان باید کنترل شده باشد باید شفیق باشند ولی در جاهایی نباید با بعد مثبت جلو رفت . در زندگی تربیتی فرزندان حضرت زهرا، نوشتن کتابهای بسیار ساده و ترویجی میتواند راهگشا باشد زیرا بدنه اجتماع نیاز به حضرت صدیقه طاهره را دارد.
خبرنگار- اعظم نظری
انتهای پیام