ابوالبختری وَهَببن وَهَب از حضرت صادق(ع) روایت کرده که برای آن حضرت خوشایند بود که خود را چهار شب در سال به عبادت زنده بدارد که یکی از آن چهار شب، شب اول رجب است.
محمدعلی انصاری گفت: حقیقت توکل به این معناست که انسان دریابد هیچ توانایی و درکی ندارد و خداوند عامل اصلی توانایی و حق است، فلذا فقط خداوند میتواند مشکل او را برطرف سازد.
صاحب تفسیر مشکاة گفت: هیچچیز به اندازه باور و یقین به روز حساب و یاد قیامت عامل مهار رفتار انسان و نظمبخشی به آن نیست، عوامل بیرونی چون حکومتها و قوای قهری نمیتوانند به اندازه این عامل، رفتار را سامان دهند و باورها را اصلاح کنند.
محمدعلی انصاری گفت: از مهمترین راههای موفقیت انسان در زندگی، واقعگرایی است؛ اینکه آدمی با واقعیات زندگی کند، نه با تصورات و تخیلات و توهمات روزگارش را سپری کند.
استاد درس خارج فقه حوزه علمیه خراسان گفت: «ام ابیها» به معنای «مادر پدرش» است و آنچه میتوان درباره این صفت توضیح داد آن است که رفتار هر فرد با فرزند و والدینش تفاوت دارد، برخورد با فرزند با علاقه و محبت است، رفتار با پدر طور دیگری است، اما برخورد با مادر، با اطاعت و احترام ویژه اوست.
زینب یاراحمدی خراسانی گفت: آنچه در موضوع آسیبشناسی الگوسازی حضرت زهرا(س) به نظر میرسد این است که ما در معرفی جایگاه و شخصیت حضرت زهرا(س) و سایر معصومین تک بعدی عمل کردهایم. بدین معنا که بنا بر ضرورتها و اقتضائات روز جامعه، گاه بر یک یا دو بعد از ویژگیهای شخصیت ایشان تمرکز کردهایم و از دیگر ابعاد غافل ماندهایم.
صاحب تفسیر مشکاه گفت: گام برداشتن در مسیر عبودیت و انجام تکالیف عبادی که خداوند بر دوش آدمیان گذارده نیز زحمت دارد، فلذا کار شیطان در این باره آن است که کارهایی را که سنگینی و سختی دارد، در نظر سنگینتر و سختتر جلوه دهد، در حقیقت شیطان است که با همکاری نفْس نشاط عبادت را از آدمی میستاند.
صاحب تفسیر مشکاه گفت: عمل صالح مبتنی بر باور، ایمان و عقیده است و در وجود آدمی ریشه دارد، همچنین مفهوم عمل صالح در مقابل فساد قرار دارد فلذا از تاثیرگذاری بالایی برخوردار است.
صاحب تفسیر مشکاة گفت: بیشتر مردم قناعت را به معنای کفایت و بسنده کردن به داشتهها و دست کشیدن از کوشش برای افزودن به داراییها میدانند، در حالی که کفایت، مانع رشد آدمی و باعث درجا زدن اوست و قناعت عامل رشد و حرکت روبهجلو محسوب میشود.
صاحب تفسیر مشکاة گفت: مهمترین چیزی که انسان را در مسیر رشد و تعالی متوقف میکند، موانع اوج گرفتن است که در وجود انسان پدیدار شده است. اگر موانع را در یک مجموعه بخواهیم بیان کنیم، تمامی این موانع در گروه معصیتها قرار میگیرند.