انس با قرآن معیارهای زندگی انسان را تغییر می‌دهد

بتول احمدی از شرکت‌کنندگان مرحله استانی سی و نهمین دوره مسابقات قرآن اوقاف قم در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از قم، گفت: هیچ کمبودی در راه قرآن‌آموزی در استان قم وجود ندارد و کلاس‌های مجازی و حضوری و غیرحضوری و تلفنی و حتی انواع و اقسام نرم‌افزارها بهانه‌ها را از راه قرآن‌آموزان گرفته است.

وی افزود: اگر همت شخص بلند باشد موسسات آموزش قرآن حتی با قیمت‌های نازل در قم وجود دارد.

وی که دوران کارشناسی خود را گذرانده در ادامه گفت: من به دلیل این که سه فرزند دارم آموزش حفظ قرآن را به صورت غیرحضوری شروع کردم با روش‌های آموزشی که در سایت اداره کل اوقاف و امور خیریه استان قم وجود داشت حفظ را شروع کردم به گونه‌ای که هفته‌ای یک بار با من تماس گرفته می‌شود و هر هفته یک صفحه از قرآن را حفظ می‌کنم و به این شیوه هفت جزء قرآن را حفظ کردم.

وی افزود: با وجود این که مشغله‌ام در زندگی بسیار بود اما با پیگیری، نظم، مرور محفوظات و توکل بر خدا شروع کردم مسیر برایم هموار شد. 

احمدی با بیان این که مزایای دنیوی و اخروی قرآن توامان است، عنوان کرد: من فکر می‌کنم که تنها حفظ قرآن است که برای انسان باقی می‌ماند و مزیت های دنیوی و اخروی را با هم دارد. 

وی با اشاره به این که همان طور که ثابت شده فرزندان تحت تاثیر والدین خود قراردارند، یادآوری کرد: پس از این که من قرآن را شروع کردم فرزندانم نیز علاقه‌مند به حفظ قرآن شدند و پسر 14 ساله ام هم اکنون حافظ شش جزء قرآن است و این موضوع لطمه‌ای که به درس او وارد نکرد بلکه باعث شد که نفر اول مدرسه هم بشود.

وی به مزیت‌های ورود دائمی قرآن به زندگی گفت: مانوس شدن و الفت با قرآن سبب شده که آرامش درونی‌ام بیشتر و اضطراب و سختی‌های زندگیم کمتر شود.

وی ادامه داد: از زمانی که وارد حوزه کارهای قرآنی شدم معیارهای زندگی‌ام تغییر کرده و تحمل و صبر در زندگی، حسابرسی به اعمالم بیشتر شده و در همه شرایط زندگی از قرآن الگو و راهنمایی می‌گیرم و سعی می کنم عامل به قرآن باشم.

وی  با بیان این که قرآن مسیر و سبک زندگی‌ام را تغییر داد، اظهار داشت: همان گونه که مقام معظم رهبری نیز حفظ قرآن را امر کردند این موضوع می‌تواند در ابعاد مختلف زندگی تاثیرات مثبت خود را داشته باشد.

وی راجع به هدف ادامه مسیر قرآنی خود نیز گفت: هدفم این است که حافظ، عامل و فعال قرآنی شوم تا به حد توان رسالتم را در برابر این موهبت الهی به انجام برسانم.