«وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ (سوره فلق:٤)» دمیدن در گره، یعنی فتنهگری در ذهنها، در اراده، در عقیده و در روابط، که از راه سخنچینی یا دسیسه یا از راه بازگو کردن برخی مسائل به انگیزه افکندن گرههاست. عصر ما، عصر سازمانهاست و ما امروز سازمانهایی مییابیم که فتنهگری میکنند و افکار را گمراه و منحرف میکنند و میان نزدیکان و جامعه و هممیهنان فاصله میاندازند. اینگونه مسائل بسیار بسیار مایه رنج و ناراحتی است. این سازمان و مؤسسات فقط به این هدف و برای دمیدن در گرهها تأسیس شدهاند. قرآن به ما میآموزد و میگوید: از شر دمندگان در گرهها به پروردگار صبحگاه پناه ببرید، پروردگار سپیدهدمان و نور، پروردگار دانش و زندگی و روشنگری؛ زیرا انسان هنگامی که بر مبنای اعتماد به نور و ایمان به جایگاه واقعی خود میرسد، خود را از «دمیدن در گرهها» مصون مییابد. [امام موسی صدر؛ کتاب «حدیث سحرگاهان: گفتارهای تفسیری»، بند ۳۹۲]
کد خبر: ۴۲۱۲۷۵۳ تاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۰۲/۱۶
جانِ کلام؛
بیاموزید چطور با گنهکار رفتار کنید، با محبت با او رفتار کنید. «اگر من ناجوانمردم به کردار؛ تو بر من چون جوانمردان گذر کن» خداوند در قرآن کریم به پیغمبر(ص) میگوید اگر یک بتپرست از شهر خودش به مدینه آمد، به او پناه ده تا سخن خدا را بشنود.
کد خبر: ۴۰۱۳۷۱۶ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۸/۲۷
استاد روانشناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه گفت: گاهی درگیر هیجانات درونی خود هستیم و دچار غفلت میشویم که راحتطلبی، لذت و طمع این زمینهها را فراهم میکند، برای همین خداوند برای بندگان نسخه «استعاذه» را پیچیده است.
کد خبر: ۳۹۷۰۸۴۱ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۲/۲۱
جانِ کلام؛
استاد علی صفایی حائری درباره پناه بردن به حق میگوید: پناهندگی به حق و فرار از غیر به سمت حق، لحظهای است که ما ببینیم آنچه که آنها در ما عذاب ایجاد کردند و آتشی که در دل ما روشن کردند؛ آنجاست که «فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ» کسانی که دنبال این مفر هستند و طالب پناهگاهی هستند، پناه حق را طالب میشوند و به او روی میآورند و رضا به بلا شکل میگیرد. قضا و قدر حق، رضای به هر کدام از این مراحل غایتی هستند که با مرکب بلا میشود به آن دست یافت. ما به حدی که بلا را میفهمیم به همان اندازه هدف سلوکمان را فهمیدهایم.
کد خبر: ۳۹۴۰۵۵۶ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۹/۲۳
جانِ کلام؛
حجتالاسلام شیخ حسین انصاریان درباره پناه بردن بندگان به خداوند میگوید: عبد دستش را به سوی پروردگار بلند میکند تا با خدا درباره گناهانش حرف بزند، اما پروردگار نسبت به او خشم دارد و از او روی برگردانده است. دوباره خداوند را صدا میزند، اما عبد خبر ندارد خداوند رحمتش را از او برگردانده است، بار سوم دعا میکند، پروردگار به فرشتگان میگوید بنده من که کسی را غیر از من صدا نزد؛ دیگر جوابش را میدهم که او به غیر از من کسی را ندارد...
کد خبر: ۳۸۹۳۲۲۰ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۲/۰۲