دوره مجازی آموزش سبک زندگی و تفسیر قرآن کریم، به همت حجتالاسلام والمسلمین عبدالامیر سلطانی به بیان نکات تفسیری و سبک زندگی آیات قرآن به ترتیب صفحات قرآن میپردازد. آنچه در ادامه میخوانید نکات سبک زندگی و تفسیری صفحه چهل و هفتم قرآن کریم است:
«الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا ۗ وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا ۚ فَمَنْ جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهَىٰ فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَمَنْ عَادَ فَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبا» (بقره، 275)
«الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا»: حرمت ربا پيشتر اعلام شده بوده است. آيهاى كه بيانگر تحريم رباست، آيه 130 از سوره آل عِمران است كه در آن آمده است: «اى كسانى كه ايمان آوردهايد، ربا را چندين و چند برابر مگيريد و از خدا پروا كنيد، باشد كه نيكبخت شويد». لذا از آيه 278 سوره بَقَرَه «از خدا پروا كنيد و اگر مؤمنيد، آنچه را كه از ربا باقى مانده است رها كنيد» معلوم مىشود كه هنگام نزول آيات سوره بقره، رباخوارى به طور كامل از بين نرفته بوده است.
در سوره روم، آيه 39 كه از سورههاى مكى است نيز به نامطلوب بودن ربا اشاره شده است؛ چنانكه فرموده است: «آنچه به رسم ربا دادهايد تا در ميان اموال مردم فزونى يابد، نزد خدا فزونى نخواهد يافت». از آنچه گذشت معلوم مىشود كه اسلام از همان سالهاى نخست بعثت پيامبر(ص)، ناروا بودن ربا را گوشزد كرده بوده است.
«لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ» کلمه «قيام» در «كما يقوم» به معناى اعتدال و سامان دادن است و مراد از آن، اعتدال در زندگى و سامان بخشيدن به امور زندگى است. معناى مذكور براى قيام را عربزبانان مىشناسند و در محاورات خود به كار مىبرند. در قرآن نيز قيام به معناى ياد شده به كار رفته است؛ چنانكه خداوند فرموده است: «لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ: تا مردم به عدل و داد برپا باشند» (حَديد، 25)، يعنى سامان يابند و نيز فرموده است: «وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ تَقُومَ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ بِأَمْرِهِ: و از نشانههاى او اين است كه آسمان و زمين به فرمان او برپا هستند» (روم، 25) «خَبْط» به معناى راه رفتن نامتعادل است، و مقصود از «كسى كه شيطان او را مس كرده» آن كسى است كه قدرت تشخيص او بهگونهاى دچار اختلال شده است كه سود و زيان خود را نمىشناسد و نمىتواند بدىها و خوبىها را از يكديگر تشخيص دهد.
بنابراين آيه شريفه به اين حقيقت اشاره دارد كه رباخواران امور زندگى را نامتعادل مىسازند، زيرا قدرت تشخيص دادوستدهاى درست را كه مطابق فطرت آدمى است از دست داده و ربا را كه مايه تباهى است، اساس زندگى خود قرار دادهاند.
منبع:
ترجمه قرآن براساس الميزان همراه با خلاصه تفسير الميزان ؛ ص47
انتهای پیام